«هُوَ الَّذی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى‏ وَ دینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ»[۱] خدا وعده داده است. این وعده، وعده‌ی معجزه‌ای نیست. به طور طبیعی بشر خسته می‌شود، به دین برمی‌گردد. نقش دین، نقش اوّلی برای حیات انسانی است و تا دین نباشد، هیچ چیزی بشر را ارضا نمی‌کند. حالا که دین ضروری است، دین‌شناس ضروری است «لَتَعْطِفَنَّ عَلَیْنَا الدُّنْیَا بَعْدَ شِمَاسِهَا»[۲] دنیا بعد از یک چموشی برای شما نرم می‌شود. فعلاً دارد چموشی می‌کند ولی در سرازیری‌ها ترمز می‌برد، می‌افتند. دست خود را دراز می‌کنند، می‌گویند: به سراغ ما بیایید. امروز ما بدبخت هستیم، هل من ناصر امام زمان را نمی‌توانیم جواب بگوییم.

امروز خود دولت روسیه اعلان کرده است؛ ما ماه رمضانی یک جلسه‌ای با مسئولین قدیمی دانشگاه خواجه نصیر طوسی که ما یک مدّتی آن‌جا کلاس داشتیم؛ فارغ التّحصیل‌های آن دوره یک نشست سالانه دارند، گاهی ما به آن‌جا می‌رویم. یکی از آن‌ها آمده بود، می گفت که این‌ها گفتند: ما در برابر این گروه‌های تروریستی تکفیری هیچ راهی جز اقبال به شیعه نداریم. رئیس جمهور روسیه رسماً استمداد کرده است، بیایید به شما فضا می دهیم. در چین هم همین‌طور است. در جاهای دیگر هم همین‌طور است. این دنیا بعد از آن که در برابر اسلام و دین چموشی کرد، امروز می‌دانند، به این‌جا می‌رسند که نجاتی جزء در پرتوی دین ولایی و اسلام ناب ندارند.

ولی ما آمادگی نداریم. طلبه هم باید محتوا داشته باشد، دین‌شناس واقعی باشد، عمر خود را تلف نکند. سؤالات زیاد است، شبهات زیاد است، باید آماده بود و هم باید مسلّط به زبان بود و هم باید مهارت برخورد با نسل جوان را آموخت. 

 


[۱]– سوره‌ی توبه، آیه ۳۳ و سوره‌ی فتح، آیه ۲۹ و سوره‌ی صف، آیه ۹٫

[۲]– خصائص الأئمه،  ص ۷۰٫