بانو زینب کبری(س) را باید در فصاحت، بلاغت، زهد، عقل، دانش، صبر و… پس از مادرش زهرا(س) سرآمد زنان دانست. اشتهار او به نقش‌آفرینی در کربلا و در کاروان اسراء و تأثیر حضورش در مغلوبه کردن آثار جنگ طف، موجب غفلت از دیگر ابعاد شخصیّتی وی شده و صبر و شکیبایی بی‌نظیری که وی در ماجرای کربلا از خود به ثبت و ظهور رسانید،جمیع صفات حمیده وی را تحت الشعاع قرار داده است.
این مقاله قصد دارد با نظر به جایگاه علمی و مقام روایی این بانو، به بررسی این بعد پرداخته، بخشی از احادیث مروی از این بانوی محدّثه را معرّفی کند.