در آئین زرتشت به ظهور مصلح و منجی آخر الزمان تأکید شده است. در کیش زرتشتی یک قدرت کیهانی یا روح خیر به نام اهورا مزدا و یک قدرت کیهانی متضاد یا روح بزرگ شر به نام اهریمن خود نمایی می کند. در طول تاریخ، این دو نیرو با هم تا آخر الزمان در ستیز هستند و در آن زمان خوبی بر شر غلبه می کند و حوزه صلح و پاکی و اعتلای اهورا مزدا فرا می رسد و با ظهور سوشیانس، آخر الزمان آغاز می شود.[۱]

در بندی از گات ها یا گاهان نیز که سروده های زرتشت است، سخن از مردی است که در آینده می آید و راه نجات را می یابد.[۲] همچنین در گات ها چند بار به واژۀ سوشنت (سودبخش) بر می خوریم که همان منجی زرتشت است.[۳]

واژه فرشوکرتی (کامل سازی جهان) یکی دیگر از اصطلاحاتی است که در گاهان[۴] آمده است و اشاره به موضوع آخر الزمان دارد؛ یعنی زمانی که پس از ضعف و سر انجام نابودی اهریمن و نیرو های اهریمنی، جهان به کمال نخستین خویش باز می گردد.[۵]

در مورد یاوران سوشیانس هم آمده است که آنان نیک اندیش، نیک گفتار، نیک کردار و نیک دین اند و هرگز سخن دروغ بر زبان نیاورند.[۶]، [۷]

منبع: اسلام کوئست

[۱] تاریخ جامع ادیان، ص ۳۱۸٫

[۲] گات ها سین۴۳، بند ۳٫

[۳] همان، سین۴۵بند ۱۱٫

[۴] سین ۳۰ بند ۹ .

[۵] گات ها یسناوهات.

[۶] اوستا زامیادیشت بند ۹۵٫

[۷] برگرفته از: اصغری، محمد جواد، مجله تخصصی کلام اسلامی، ص ۸۸- ۹۶، تابستان ۱۳۸۶ – شماره ۶۲ (با تلخیص و ویرایش).