بدترین شبی که امام گذراندند، همان شب اولی بود که از زندان آزاد شده بودند، چون تا آن لحظه هیچ کس هیچ خبری از روز پانزده خرداد و کشتار مردم به امام نداده بود. انسانی با این شور و عاطفه، ناگهان بفهمد پانزده هزار نفر از مردم کشورش شهید و مجروح شده‌اند، چه حالی پیدا می‌کند؟
امام خیلی ناراحت و آزرده خاطر شدند. بخصوص وقتی که شنیدند علمای طراز اول آمدند مسیر مبارزه‌ای ایشان را منحرف کرده‌اند. آن‌ها رفته بودند با رژیم مذاکره کرده بودند و در نهایت در جمع خودشان به این نتیجه رسیده بودند که «بهتر این است که بیاییم در انتخابات دخالت کنیم، مجلس را تصرف کنیم، و اعلامیه بدهیم.»
امام گفتند «این بزرگ‌ترین اشتباه آقایان بود. مسیر مبارزه را عوض کردند. این کار خطا بود. همه‌کاره‌ی مملکت شاه است. مجلس چه کاره است آخر؟ باید شاه را کنترل کرد.»
به نقل از شهید فضل‌الله محلاتی، قاصد خنده‌رو، ص ۷۴٫
پاسخ دهید