آیا این بیچاره ها و مردم محروم و دورافتاده و مستضعف که در بلاد اسلامى یا غیر مسلمان مضطرّند و دسترسى به عالم روحانى ندارند و یا تمکّن ندارند، باید ندیده گرفته شوند؟! اگر ما آنها را کَالْعَدَم فرض کنیم، آیا در این صورت دیگران، بالاترها⁽اولیاى خدا و ملایکه و…⁾ هم ما را کَالْعَدَم و نادیده فرض نمى کنند؟! از اهل علم کسانى که براى تبلیغ مى  روند و خود را از رفتن معذور نمى  دانند، باید به جاهایى بروند که دیگران نمى روند.این که آن آقا⁽ آقا شیخ غلامرضا ـ رحمه اللّه⁾ با آن عظمت و مقامات براى این کار حاضر مى شد، بر ما هم حجّت تمام است. کارى که براى شاگردانش به چند واسطه، هم ممکن بود!

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد