بانو کمر به کشتن خورشید بسته اند

این بار چندم است دلت را شکسته اند؟

این طشت، طشت خون جگر گوشه ی تو نیست؟

این تار و پود کیست که از هم گسسته اند؟

بانو خدا گواه، که امروز در غمت

یک آسمان ستاره به ماتم نشسته اند

اینان دو باره داغ تو را تازه کرده اند

اینک در انتظار حسینت نشسته اند

شاعر: عادل سالم