درباره اولین شهید در راه حرکت امام حسین(ع) به سوی کوفه باید گفت:
۱ – در برخی از منابع تاریخی آمده: پس از آن‌که امام حسین(ع) از مکه خارج شد، در پاسخ نامه مسلم که در آن خواستار آمدن امام(ع) شده و اتحاد مردم را به اطلاع آن‌حضرت رسانده بود، امام حسین نامه‌اى به وسیله عبد اللّه بن یَقطُر حمیرى‏، نزد مسلم فرستاد. عبد اللّه، توسط حُصَین بن تمیم(یا نُمَیر) در قادسیه دستگیر شد، وى او را نزد عبید اللّه بن زیاد فرستاد، عبید اللّه ماجراى او را جویا شد، ولى او اطلاعاتى در اختیار وى قرار نداد، از این‌رو، گفت: بالاى دار الاماره برو و دروغگو فرزند دروغگو [منظورش امام حسین(ع) بود] را لعنت نما و سپس پایین بیا، تا درباره‌ات بیندیشم، وى بالاى دار الاماره رفت، وقتى مشرف بر مردم شد، گفت: مردم! من فرستاده حسین پسر فاطمه دخت رسول خدا(ص) به سوى شما هستم، بیایید و او را یارى کنید و در برابر پسر مرجانه و پسر سمیّه، فرومایه فرزند فرومایه، از حسین حمایت و پشتیبانى نمایید. عبید اللّه فرمان داد او را از بالاى دار الاماره به زمین افکندند و استخوان‌هایش درهم شکست و اندک رمقى در بدنش باقى مانده بود، که عبد الملک بن عمیر لخمى وارد شد و با کاردى سر از بدن او جدا ساخت و زمانى که او را بر این کار مورد نکوهش قرار دادند، گفت: من خواستم او را راحت کنم.[۱]‏ بر طبق این نقل، اولین شهید مربوط به حرکت امام حسین(ع) به کوفه عبد الله بن یقطر حمیری بوده است.

۲ – در برخی دیگر از منابع همان جریان بالا را برای قیس بن مسهر نقل کرده‌اند.[۲]
بنابراین، طبق نقل‌های تاریخی در ترتیب جریانی که در کوفه اتفاق افتاد؛ بعد از عبد اللّه بن یَقطُر یا قیس بن مسهر، مسلم بن عقیل و هانى بن عروه در کوفه به شهادت رسیدند.[۳]

منبع: اسلام کوئست

پی نوشت ها

[۱]. ر.ک: طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری بأعلام الهدی، ج ‏۱، ص ۴۴۶ – ۴۴۷، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول، ۱۴۱۷ق؛ فتال نیشابوری، محمد بن احمد، روضه الواعظین و بصیره المتعظین، ج ‏۱، ص ۴۰۵، قم، انتشارات دلیل ما، چاپ اول، ۱۴۲۳ق؛ بلاذری، احمد بن یحیی، أنساب الاشراف، ج ‏۳، ص ۱۶۸ – ۱۶۹، بیروت، دار الفکر، چاپ اول، ۱۴۱۷ق.

[۲]. شیخ مفید، الإرشاد فی معرفه حجج الله علی العباد، ج ‏۲، ص ۷۰ – ۷۱، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق؛ سید بن طاوس، اللهوف فی قتلی الطفوف، ص ۷۵ – ۷۷، تهران، نشر جهان، چاپ اول، ۱۳۴۸ش؛ روضه الواعظین، ج ‏۱، ص ۴۰۵؛ سبط بن جوزی‏، تذکره الخواص من الأمه فی ذکر خصائص الأئمه، ص ۲۲۱، قم، منشورات الشریف الرضی‏، چاپ اول، ۱۴۱۸ق.

[۳]. إعلام الورى بأعلام الهدی، ج ‏۱، ص ۴۴۷؛ الإرشاد فی معرفه حجج الله علی العباد، ج ‏۲، ص ۷۴؛ روضه الواعظین، ج ‏۱، ص ۴۰۷؛ أنساب الأشراف، ج ‏۳، ص ۱۶۸.