اقتصاد از ابعاد مهم زندگی بشر است به‌گونه‌ای که در برخی مکاتب حتی زیربنای جامعه پنداشته شده است. اقتصاد در اسلام هرچند زیربنا نیست، اما به آن اهمیت فراوان داده شده است، چراکه در بهبود یا نابسامانی دیگر شئون زندگی انسان تأثیر شگرف دارد. مقاله حاضر بر آن است تا با رویکرد تاریخی و تحلیلی، وضعیت اقتصادی شیعیان عراق را در عصر صادقین (ع) با بهره‌گیری از منابع تاریخی، حدیثی و رجالی روشن سازد. در این تحقیق ابتدا وضعیت اقتصادی عراق در دو قرن نخست بررسی شده و سپس به وضعیت اقتصادی شیعیان پرداخته شده است. طبق یافته‌های این تحقیق، منابع اصلی ثروت در عراق، ابتدا زراعت و تجارت و سپس صنعت بوده است. شیعیان از زراعت اندک، اما از تجارت سهم بیشتر داشتند و به صنعت نیز کم‌وبیش اشتغال داشتند.