امام سجاد(ع) ۳۵ سال بر سیدالشهدا(ع) گریه کردند، حقیقت این است که این گریه از اعظم عبادات امام سجاد(ع) بوده است. البته برای انبیاء و ائمه معصومین(ع) بحث پاک شدن از گناه و صفات رذیله اصلا مطرح نیست، گریه بر سید الشهدا(ع) برای آن ها فقط ترفیع درجه می آورد. به فرموده قرآن هر مصیبتی که به ما می رسد جزو مکتسَبات خودمان است ولی بلاء معصومین فقط ترفیع درجه و گاهی تدارک اشتباه یارانشان است. در باب امام موسی بن جعفر(ع) هست که دوستان حضرت لغزشی کرده بودند، ایشان فرمودند من مخیر شدم که خودم یا شیعیانم رنج و بلاء لغزش را بکشند و من بر خودم انتخاب کردم. آن ابتلاء عظیم امام موسی بن جعفر(ع)، یک چهره اش تحمل بلائی بود که می خواست به شیعیان شان برسد حضرت سپر شدند و الا خودشان ترک اولی هم نداشتند.