آیه‌ مباهله باز در فضیلت نظیر ندارد. «فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَکُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَکُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَکُمْ»[۱] در این آیه امیر المؤمنین (علیه السّلام) خود پیغمبر است، جان پیغمبر است. می‌شود کسی خود پیغمبر باشد، نفس پیغمبر باشد، بعد از پیغمبر کس دیگری به جای او بیاید؟! آیه‌ مباهله هم در ولایت و خلافت حضرت امیر المؤمنین (علیه السّلام) خیلی گویا است و خیلی لطیف است. «وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَکُمْ» خدا علی را جان پیغمبر معرّفی کرده است، جان همه‌ی عالمیان به قربان علی که جان پیغمبر است.

پی نوشت

[۱]– سوره‌ی آل عمران، آیه ۶۱٫