ابن عساکر، با سند خویش از مسلم بن رباح، غلام حضرت علی (ع) نقل کرده است که:
من با حسین (ع) در روز شهادتش بودم. تیری به صورت آن حضرت خورد. به من فرمود: ای مسلم! دستانت را به خون نزدیک کن. چنان کردم. چون دو دستم پر از خون شد، فرمود: آن را در دستانم بریز و چنان کردم. آن حضرت خون‌ها را به آسمان پاشید و فرمود: خدایا! خونخواه خون پسر دختر پیغمبرت باش.
مسلم گوید: حتّی یک قطره هم از آن خون به زمین بازنگشت.
قال ابن عساکر:
أنبأنا الخطیب، أخبرنا الحسین بن محمد الخلّال، أنبأنا عبد الواحد بن علیّ القاضی، أنبأنا الحسین بن إسماعیل الضبیّ، أنبأنا عبد اللّه بن شبیب، حدّثنا إبراهیم بن المنذر، حدّثنی حسین بن زید بن علیّ بن الحسین، عن الحسن بن زید بن حسن بن علیّ، حدّثنی مسلم بن رباح مولى علیّ بن أبی‌طالب قال: کنت مع الحسین بن علیّ یوم قتل، فرمی فی وجهه بنشّابه، فقال لی: یا مسلم أدن یدیک من الدّم. فأدنیتهما فلمّا امتلأتا قال: اسکبه فی یدی. فسکبته فی یده، فنفح بهما إلى السّماء و قال: اللّهمّ اطلب بدم ابن بنت نبیّک. قال مسلم: فما وقع منه إلى الأرض قطره.[۱]
[۱]– تاریخ ابن عساکر «ترجمه الامام الحسین (ع)»: ۲۳۶ ح ۲۸۱، کفایه الطّالب: ۲۸۴، عن احقال الحق ۱۱: ۴۵۴، موسوعه کلمات الحسین (ع): ۵۰۲ ح ۴۹۳٫
پاسخ دهید