التزام به سنخ دعاهاى اهل بیت ـ علیهم  السّلام ـ اوّلین مرتبه اش، مجالست و موءانست با آن هاست. واى بر حال ما اگر این حرف ها را تمسخر کنیم. دعاهاى مأثوره براى اثبات صدق گفتار و حقّانیت مسلک آنها کافى است. کلمات آنها « دوُنَ کَلامِ الْخالِقِ وَ فَوْقَ کَلامِ الْمَخْلُوقِ »؛ (پایین تر از کلام آفریدگار، و بالاتر از سخن مخلوقات) است. اگر انواع کلمات آنان (خطابات، خطبات، دعوات)⁽ سخنرانى ها، خطبه هاى نماز جمعه و عید فطر و قربان و…، و دعاها.⁾ جمع شود، هر کدام از آنها براى اثبات حقّانیت آنها و حقّانیت مذهب و مرام آنها کفایت مى کند.

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد