ما را شناخته  اند، اعمال مامحفوظ است و عکس بردارى شده  است. خداوند متعال از زبان مجرمین مى  فرماید:

«مَالِ هَـذَا الْکِتَـبِ لاَ یُغَادِرُ صَغِیرَهً وَلاَ کَبِیرَهً إِلاَّآ أَحْصَـلـهَا وَ وَجَدُواْ مَا عَمِلُواْ حَاضِرًا»  سوره ى کهف، آیه ى ۴۹٫

این چه کتابى است که هیج عمل خرد و بزرگى را فرو نگذاشته مگر آن که بر شمرده است. و آن چه را انجام داده  اند حاضر مى  یابند.

آیا شهادت دست و پا و دیگر اعضا و جوارح ر.ک: سوره  ى نور، آیه  ى ۲۴؛ سوره  ى یس، آیه  ى ۶۵؛ سوره  ى فصّلت، آیه  ى ۲۰ ـ ۲۲٫  شوخى است؟!

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد