وجود نازنین حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم قبل از آنکه مبعوث به هدایت بشوند و بطورِ رسمی پرچمِ هدایتِ بشر از جانبِ خدای متعال به ایشان سپرده بشود، چهل سال در متنِ جامعه، در محیطِ آلوده، از وجودِ ایشان پاکی و طهارت و صداقت و امانت می‌جوشید، و خودِ خدای متعال تربیتِ حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم را بعهده گرفت. وجود مبارکِ حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب صلوات الله علیه در خطبه‌ی قاصعه فرمودند: «مِنْ لَدُنْ أَنْ کَانَ فَطِیماً»[۱]؛ در آن دوره‌ای که از شیر گرفته شده است، از دوره‌ی شیرخوارگی، خدای متعال اعظمِ ملائکِ خود را قرینِ حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم کرد و او مأمورِ الهی بود که حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم را در طریقِ خوبی‌ها، حق، عدالت و درستی پیش ببرد، و خودِ حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم فرمودند: «أَنَا أَدِیبُ اَللَّهِ»[۲] من تربیت‌شده‌ی ذاتِ ربوبی هستم «وَ عَلِیٌّ أَدِیبِی» علی (سلام الله علیه) هم دست‌پرورده‌ی من است.

 

این وجودِ مبارکِ حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم وقتی مبعوثِ به رسالت شدند، در اولین دعوتی که از قریش بعمل آوردند فرمودند: آیا تاکنون از من دروغی شنیده‌اید؟ با اینکه مشرک بودند ولی همگی عرضه داشتند که نه، در ادامه فرمودند: آیا از من خیانتی دیده‌اید؟ عرضه داشتند: نه؛ حضرت فرمودند: اگر من به شما بگویم پشتِ این کوه درّنده‌ای کمین کرده است و حواسِ شما زمانِ عبورِ از آن مسیر جمع باشد آیا شما تردید می‌کنید؟ عرض کردند: نه! حضرت فرمودند: حال که از من بجز صداقت ندیده‌اید من به شما می‌گویم: همانطور که می‌خوابید خواهید مُرد، مرگ حق است، ولی مرگ پایانِ زندگیِ شما نیست، حیاتِ بعد از مرگ دارید.


[۱] نهج البلاغه، خطبه قاصعه

[۲] مکارم الأخلاق، جلد ۱، صفحه ۱۷ (مِنْ کِتَابِ اَلنُّبُوَّهِ عَنِ اِبْنِ عَبَّاسٍ عَنِ اَلنَّبِیِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ قَالَ: أَنَا أَدِیبُ اَللَّهِ وَ عَلِیٌّ أَدِیبِی أَمَرَنِی رَبِّی بِالسَّخَاءِ وَ اَلْبِرِّ وَ نَهَانِی عَنِ اَلْبُخْلِ وَ اَلْجَفَاءِ وَ مَا شَیْءٌ أَبْغَضَ إِلَى اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنَ اَلْبُخْلِ وَ سُوءِ اَلْخُلُقِ وَ إِنَّهُ لَیُفْسِدُ اَلْعَمَلَ کَمَا یُفْسِدُ اَلْخَلُّ اَلْعَسَلَ.)