آیات عظام امام، خامنه‌ای، فاضل و نوری: گوش دادن به هر آهنگی که مطرب و لهوی و مناسب مجالس گناه و خوش‌گذرانی است، جایز نیست (هرچند مشتمل بر کلام نباشد)[۱].

آیات عظام بهجت و صافی: گوش دادن به هر آهنگی مطرب و لهوی و مناسب مجالس گناه و خوش‌گذرانی است، جایز نیست و گوش دادن به آهنگی که از نواختن آلات موسیقی تولید می‌شود، حرام است[۲].

آیات عظام تبریزی، سیستانیف مکارم و وحید: گوش دادن به هر آهنگی لهوی که مناسب مجالس گناه و خوش‌گذرانی است، جایز نیست (هر چند مشتمل بر کلام نباشد)[۳].

منبع: پرسشها و پاسخهای دانشجویی احکام موسیقی؛ دفتر نشر معارف – تدوین و تألیف: سید مجتبی حسینی (مطابق با نظر ده تن از مراجع عظام)

[۱]. امام، استفتائات، ج ۲، (مکاسب محرمه)، س ۲۷ و ۲۸؛ فاضل، جامع المسائل، ج ۱، س ۹۹۵ و ۹۹۹ و ۱۰۰۵؛ خامنه‌ای، اجوبه الاستفتائات، س ۱۱۴۰؛ نوری، توضیح المسائل، مسائل مستحدثه.

[۲]. بهجت، توضیح المسائل، متفرقه، م ۲۰؛ صافی، جامع الاحکام، ج ۱، س ۱۰۱۸٫

[۳]. تبریزی، استفتائات، س ۱۰۴۶ و ۱۰۶۵؛ سیستانی، Sistani.org، موسیقی، ش ۵؛ مکارم، استفتائات، ج ۲، س ۷۰۳ و ۷۰۸؛ وحید، منهاج الصالحین، ج ۳، م ۱۷٫