اولاً: اختلاف سنی پیامبر اسلام(ص) با خدیجه(س) تا این حد مورد پذیرش تمام مورخان نیست.[۱] 

ثانیاً: روان‌شناسان با توجه به تحقیقات میدانی فرمولی را ارائه کرده‌اند که حداکثری است؛ یعنی در بیشتر موارد این فرمول درست است و اختلاف سن زیاد بین زن و شوهر باعث بروز اختلافاتی در زندگی زناشویی خواهد شد. اما همین روان‌شناسان ادعا ندارند که این فرمول مانند فرمول‌های ریاضی است که تخلف ناپذیر باشد.

ثالثاً: ازدواج دارای فاکتورهای زیادی است[۲] که یکی از آنها اختلاف سنی مناسب است. بسیار اتفاف می‌افتد که فاکتورهای دیگر بر این مورد سنگینی می‌کند و وجود شرایط دیگر این مورد را تحت الشعاع قرار می‌دهد. به عنوان نمونه یکی از چیزهایی که ممکن است این موضوع را تحت الشعاع قرار دهد مسئله عشق است –البته عشق‌های صادقانه- آنچه در مسئله ازدواج خدیجه با پیامبر اسلام(ص) تمام فرمول‌های روان‌شناسان را ناکار آمد می‌کند، عشق خدیجه به مقام رسالت است. وقتی در بین زن و شوهر عشق حاکم باشد، بقیه فاکتورها اساساً به چشم نمی‌آید تا باعث بروز اختلاف شود.

رابعاً: گذشته از این در دنیای کنونی نیز شاهدیم که در میان مردم عادی برخی از ازدواج‌ها با تفاوت سنی زیاد، نه تنها اختلاف برانگیز نیست که حتی سعادت و خوش بختی را به دنبال دارد، تا چه رسد به انسان‌های بزرگ؛ زیرا اهدافی را که آنها در زندگی دنبال می‌کنند بسیار بزرگ‌تر از آن است که اختلاف سن بتواند برای‌شان مشکلی ایجاد کند.

منبع: اسلام کوئست

[۱]. برخی اختلاف سن را سه سال ذکر کرده اند ر. ک: یوسفی غروی، محمد هادی، تاریخ تحقیقی اسلام (ترجمه موسوعه التاریخ الاسلامی)، مترجم، عربی، حسین علی، ج ۱، ص ۲۸۰- ۲۸۱، مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی، قم، چاپ چهارم، ۱۳۸۳ش.

[۲]. مانند هم کفو بودن، هم فکر بودن، نبود اختلاف فرهنگی میان زن و شوهر و… .