ممکن است که برای عده ای این سوال مطرح شود که ماجرای إنذار عشیره، موجب اجحاف در حق سایر افرادی است که در آن جامعه زندگی می کردند، زیرا ممکن بود که اگر آنها نیز در جلسه حضور م‍ی‌داشتند، دعوت پیامبرصل‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم را اجابت می‌کردند و آنها وصی پیامبرصل‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم می‌گشتند.

اما در جواب این سوال باید گفت که:
اولا؛ خداوند به پیامبرصل‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم فرموده بود که وصیّ او در میانِ اقوامِ ایشان است و لذا اینکه بزرگان قوم جمع شدند، مقدمه‌ای بود تا شخصی که به عنوان جانشین مشخص می‌شود، توسط سایر بزرگانی که در جمع حضور داشتند، به مردم دیگر معرفی گردد.
ثانیا؛ منصب نبوت و امامت، مناصبی الهی هستند و رای و نظر مردم در آن راهی ندارد. علاوه بر این، بزرگانی که در جلسه بودند، گلچینی از مردم جامعه بودند و زمانی که این افراد، از این امتحان(اجابت دعوت پیامبرصل‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم) سر بلند بیرون نیامدند، پس به طریق اولی، دیگران نیز نمی توانستند که در این امتحان پیروز شوند.

منبع:صفحه ۳۲ کتاب الصحیح من سیره الامام علی‌علیه‌السلام، جلد دوم/  علامه سید جعفر مرتضی عاملی