روز پنجشنبه مورخ ۱۶ دی ماه ۱۴۰۰ و همزمان با روز شهادت امّ ابیها حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها، مراسم اجتماع بزرگ عزاداران فاطمی در میدان فاطمی تهران با سخنرانی حضرت «آیت الله صدیقی» برگزار گردید که مشروح این جلسه تقدیم حضورتان می گردد.
«أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ»
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ * رَبِّ اشْرَحْ لی صَدْری * وَ یَسِّرْ لی أَمْریَ * وَ احْللْ عُقْدَهً مِنْ لِسانی * یَفْقَهُوا قَوْلی»[۱].
«الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ العَالَمینَ وَ الصّلَاهُ عَلَی خَاتَمِ الْمُرْسَلِینَ طَبِیبِنا حَبیِبنَا شَفِیعِ ذُنوبِنَا أَبِی الْقَاسِمِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الْمَعْصُومِینَ سِیَّمَا الْحُجَّهُ بَقِیَّهِ اللهِ فِی الْعَالَمِینَ عَجَّلَ اللهُ فَرَجَهُ وَ رَزَقَنَا اللهُ صُحبَتَهُ وَ اللَّعْنُ عَلَی أَعْدَائِهِمْ أَجْمَعِینَ».
مقدمه
«انَّ اللهَ عَزَّوَجَلَّ لَیَغضِبُ لِغَضِبِ فاطِمَه وَ یَرضی لِرِضاها».[۲]
خدای متعال به شما مردم پاک‌سرشت، پاک‌فطرت، مردم دلداده‌ی به خدا و آل الله هرچه می‌خواهید بدهد، هم دنیای شما را آباد کند و هم آخرت شما را، و به حق حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها به این دل‌های شکسته‌ی برای حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها شما مردم و این خدمتگزار شما را در دنیا و آخرت از دودمان و سایه عنایت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها جدا نکند.
شهادت جانسوز و جانکاه و مصیبت عظیم حضرت صدیقه طاهره فاطمه زهرا سلام الله علیها را به صاحب ماتم امام زمان ارواحنا فداه و به شما برادران و خواهران خوبمان تسلیت عرض می‌کنم.
چند نکته در ارتباط با حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها عرض می‌کنم، ان شاء الله بپذیرند و عنایت خودشان باشد.
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها حجت هستند
نکته‌ی اول این است که حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها حجت خدا هستند، همانطور که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم حجت خدا هستند، امیرالمؤمنین صلوات الله علیه حجت خدا هستند، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها هم حجت الله هستند. یعنی هر فرمایشی که فرموده‌اند، هر دستوری که داده‌اند، هر نهی و عملی که کرده است برای ما الگوست، اگر بر خلافِ آن عمل کردیم روز قیامت عذری نداریم.
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها جان خود را فدای ولایت و حکومت اسلامی کرده‌اند، اگر یک جایی بنا شد حکومتی برای دین باشد، اگر افراد سستی کنند حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها یقه‌ی آن‌ها را می‌گیرند.
یا اینکه اگر حکومتی برای دین تشکیل شد و فرد و امّت و جریانی برای نگهداری این حکومت کارشکنی کردند، بی‌وفایی نشان دادند، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها روز قیامت یقه‌ی آن‌ها را می‌گیرند.
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها حجت هستند.
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها و عبودیت خدای متعال
نکته‌ی دوم این است که حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها در عبودیت خدا در قله هستند، هیچ کسی مانند حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها نتوانسته است خدای متعال را بنده باشد. حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها به قدری محبّت خدا را در دل داشتند و عشق خدا ایشان را ذوب کرده بود، وقتی پیراهن خود را در شب عروسی به سائل دادند، صبح روز عروسی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم به منزل امیرالمؤمنین صلوات الله علیه و حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها آمدند و دیدند حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها لباس عروسی به تن ندارند، پرسیدند: فاطمه جان! برای شما لباس عروسی تدارک دیده بودم، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها عرضه داشتند: سائلی جلوی ما را گرفت و من هم لباس عروسی خودم را به او دادم.
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها استدلال هم کردند و فرمودند که من هم به شما تأسّی کردم، من دختر شما هستم، الگوی من شما هستید، هم آیه قرآن کریم می‌فرماید «لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ».[۳]
اگر انسان زیادیِ مال خود را بدهد خیلی هنر نیست، اما اگر آن چیزی را که خودش لازم دارد و دوست دارد را بدهد و از آن بگذرد هنر است.
ان شاء الله خدای متعال رحمت کند، یکی از عزیزان از رفقای ما، طلبه‌ی خوبی بود، در جبهه شهید شد، شهید حجت الاسلام ردّانی پور، او هم به تأسی از حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها شب عروسی خود لباس دامادی خود را به کسی داد. مادر او ناراحت شد و گفت: من دوست داشتم شما را در لباس دامادی ببینم. شهید ردّانی پور رفت و آن لباس را از آن بنده خدا قرض گرفت و آن لباس را آن شب نگه داشت و فردا آن لباس را به آن شخص پس داد.
شما مردم شیعیانی در راه حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها هستید، نه اینکه لباس دادید، بلکه جان‌های خودتان را در راه دین دادید، این همه شهید، این همه مدافع حرم، این همه جان به کف بودن، در مقابله‌ی با فتنه، در مقابله‌ی با همه‌ی نفوس خبیثه‌ای که همیشه مقابل این انقلاب صحنه‌سازی کردند و خواستند شما را به خیابان‌ها بکشانند و بهم بریزند و بساط امیرالمؤمنین صلوات الله علیه را برچینند، ولی شما فرزندان خودتان را داده‌اید، شما گرانی‌ها را تحمل می‌کنید، شما سختی‌ها را تحمل می‌کنید، از آسایش و رفاه خودتان می‌گذرید، این‌ها همان تربیت مادرتان حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها است.
وجود نازنین پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم به دخترشان حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها فرمودند: جبرئیل نازل شد و از جانب خدای متعال به شما سلام رساند و گفت: فاطمه با این ایثاری که کرده است، او بهترین چیز خود را در راه خدا داده است، من هم هرچه دارم در اختیار فاطمه است، خزائن من در اختیار فاطمه است، هر چه می‌خواهد به او می‌دهم.
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم عرضه داشتند: شما از جانب من به خدای متعال عرضه بدارید که «یَا أَبَتَاهْ قَدْ شَغَلَنِی لَذَّهُ خِدْمَتِهِ عَنْ مَسْأَلَتِهِ»[۴] من از اینکه خدای متعال اجازه داده است بندگی او را کنم، از هر گنج و سرمایه و ثروت و شهرت و منسبی بالاتر است، لذّتی که من از بندگی او می‌برم، این سرمایه من است، این افتخار من است.
لذا این بندگی خدا من را بی‌نیاز کرده است که چیز دیگری از خدای متعال بخواهم، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها از خود خدای متعال هم نخواستند.
این همّت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها و جایگاه حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها است.
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها در خانواده
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها در خانه‌داری، در شوهرداری، در تربیت فرزند نظیر ندارند.
امیرالمؤمنین صلوات الله علیه وارد خانه شدند و فرمودند: فاطمه جان! گرسنه آمده‌ام، آیا چیزی داریم؟ حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها عرضه داشتند: یا اباالحسن! دو روز است که کودکان هم چیزی نخورده‌اند، این روز سوم است که گرسنگی می‌کشند.
امیرالمؤمنین صلوات الله علیه فرمودند: چرا به من پیام و اطلاع ندادید؟ حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها عرضه داشتند: پدرم به من گفته است که چیزی از علی نخواه…
این درسی برای بانوان است، در این گرانی، با این درآمدهای کم، با این قیمت‌های سرسام‌آور، یک وقتی بانویی که خودش فکر می‌کند کنیز حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها است و تربیت‌شده‌ی حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها است به همسر خود فشار نیاورد، با همسر خود بسازید، سازگار باشید، از حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها یاد بگیرید.
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها فرمودند: پدرم به من فرموده است که چیزی از امیرالمؤمنین صلوات الله علیه نخواه، ممکن است چیزی بخواهی و او نداشته باشد و خجالت بکشد.
روا نیست هیچ زنی همسر خود را خجالت بدهد. این درسِ حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها برای گرمیِ خانواده‌ها و تحمّل مشکلات در نظام خانواده است که زن و مرد به یکدیگر دل داده‌اند، خودشان برای خودشان از همه چیز عزیزتر هستند، این کرامتِ یکدیگر را حفظ کنند، عزّت یکدیگر را نگه دارند.
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها نسبت به فرزندان خود حانیه بودند، حانیه به معنای بانویی است که هم همسر خود را خیلی دوست دارد و هم نسبت به فرزندان خود خیلی مهربان است.
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها حانیه بودند، هم همسر خود را خیلی دوست داشتند و هم نسبت به فرزندان خود خیلی علاقه‌مند بودند، نسبت به فرزندان خود حساس بودند، تا آنجا حساس بودند که در چنین روزی خواستند هم به همسر خود کمک کرده باشند، از مرگ شوهر خود جلوگیری کنند، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها نگران بودند که اگر زخم‌های خود را شستشو ندهند، اگر بنا باشد امیرالمؤمنین صلوات الله علیه ایشان را با این وضع غسل بدهد و این جراحت‌های حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها را ببینند، امیرالمؤمنین صلوات الله علیه هم تحمّل نمی‌کنند و جان می‌دهند، این بود که خودِ حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها از فضّه آب خواستند، با اینکه هیچ توانی نداشتند، دیگر بدنی نمانده بود… با آن وضع خود را آماده کردند، بعد به فضّه فرمودند: فضّه! برای من لباس نو بیاور… لباس نوی خود را پوشیدند و به امیرالمؤمنین صلوات الله علیه پیام دادند، من هم خودم را شسته‌ام و هم لباس نو پوشیده‌ام، برای اینکه از تو درخواست کنم که باید خودت حبیبه‌ات را غسل بدهی، باید خودت شهیدت را غسل بدهی، اما علی جان! مرا از زیر لباس غسل بده…
این محبّت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها به همسر خود در این حد بود، حتّی برای بعد از شهادت خود هم نمی‌خواهد شوهر ایشان بخاطر زخم‌های همسر خود متأثر شوند و درد بکشند…
بعد به فضّه فرمودند که بگو بچه‌ها بیایند، حسنین علیهما السلام آمدند، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها با همان دست شکسته و بدن نحیف، سر فرزندان خود را شستشو دادند، در این حال امیرالمؤمنین صلوات الله علیه وارد شدند و با این صحنه مواجه شدند، این بانو با این رنجوری و خستگی بستر و بازوی شکسته در حال شستشوی سر فرزندان خود هستند، امیرالمؤمنین صلوات الله علیه گریه کردند، فاطمه جان! حال شما خوب نیست، چرا با این حال به خودتان رنج می‌دهید؟ حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها فرمودند: علی جان! چه کنم؟ این اطفال دیگر مادر ندارند…
درسِ ولایتمداریِ حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها
اما درس دیگری که حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها به ما دادند درسِ ولایتمداری است، دفاع از رهبر خود است.
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها در این راه، با اینکه بانو بودند هم در جنگ سخت حضور پیدا کردند، رسماً مانند یک سربازی که پاسدارِ رهبر خود است، مانند سربازی که پاسدار یک شخصیت متعالی است، وقتی آن شخصیت را در خطر ببیند خودش را جلوی گلوله می‌اندازد، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها روی مین رفتند، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها در مقابل گلوله‌ها قرار گرفتند، آمده بودند امیرالمؤمنین صلوات الله علیه را از خانه اسیر ببرند، اما حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها پاسداری کردند و عزّت پاسداری از حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها است.
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها هم پاسدار قرآن کریم شدند، هم پاسدار اسلام شدند، هم پاسدار ولایت شدند، هم پاسدار حکومت دینی شدند، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها خودشان را خرج کردند.
همین کاری که شما مردم ایران انجام دادید، شما تربیت‌شده‌ی آن بانو هستید، در این چهل و دو سال هم از دین خودتان نگهبانی و پاسداری کردید، هر کجا جوان لازم بوده است، هر کجا خون لازم بوده است، هر کجا نیرو لازم بوده است، هم خودتان و هم فرزندانتان را در طبق اخلاص گذاشتید، به سوریه فرستادید، به جبهه فرستادید، در جریان فتنه بعضی از فرزندان شما شهید شدند، در برابر منافقین این همه قربانی دادید، شما همیشه اینطور بودید، روز نهم دی برای ولایت سنگ تمام گذاشتید، قشون الهی بودید، آمدید و بساط آتشِ علیهِ ولایت را خاموش کردید و این‌ها را برای همیشه از میدان بیرون و منزوی کردید.
شما این درس‌ها را از حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها یاد گرفتید.
روضه و توسّل به حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها
اما حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها تنها بودند، جای شما در آنجا خالی بود، خودِ حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها پشت خاکریز آمدند، خودِ حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها به پشت در آمدند، دیدند خیلی اصرار دارد که نگذارند این ملعون‌ها وارد خانه شوند، در را آتش زدند، با اینکه می‌دیدند آتش گرفته است عقب‌نشینی نکردند…
در بعضی از آن گزارش‌ها آمده است که خودِ آن ملعون می‌گوید که من دیدم دست فاطمه لای در است و بر نمی‌دارد… من خودم تازیانه را از قنفذ ملعون گرفتم… با تازیانه به این بازو زدم… وقتی ناله‌ی فاطمه بلند شد دلم سوخت اما دلاوری‌های علی را بیاد آوردم، دوباره حمله کردم، لگدی که به در خورد، درواقع لگد به در نبود و لگد به دختر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم بود، لگد به حفاظِ ولایت بود، لگد به حق و حقیقت بود… استخوان‌های پهلو شکست، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها خود را به پشت در کشیدند که در حفاظِ ایشان باشد، وقتی دیدند حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها به پشت در رفتند همه هجوم آوردند و حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها بین در و دیوار…
وای من و وای من و وای من میخ در و سینه‌ی زهرای من
اینجا حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها بین در و دیوار با مسمار دیوار… اما لایوم کیومک یا اباعبدالله… استخوان‌ها زیر سُمِ اسب‌ها…
لا حول و لا قوّه الا بالله العلی العظیم
الا لعنت الله علی القوم الظّالمین
دعا
خدایا! تو را به عصمت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها قسم می‌دهیم پاداش این مردم را، این اشک‌ها را، این دل‌های زیبا را ظهور امام زمان ارواحنا فداه قرار بده.
خدایا! این مردم را فقیر نکن.
خدایا! فقر و گرانی را از این مملکت دور بفرما.
خدایا! باران رحمتت را بر این مردم نازل بفرما.
خدایا! خیر و برکت، گشایش و فراوانی را به همه‌ی مردم ما رزق بفرما.
خدایا! سایه پُربرکت سکّاندار کشتی انقلاب ما، نایب امام زمان ارواحنا فداه، زعیم نورانی ما، رهبر ما را مستدام بدار.
خدایا! این زن و مرد در این روز عزا آمده‌اند تا به امام زمان ارواحنا فداه تسلیت بگویند، برای دخترِ پیغمبرشان مجلس عزا بپا کردند و کم نگذاشتند، خدایا! تو را به محمد و آل محمد علیهم السلام قسم می‌دهم هر حاجتی که دارند، همه را حاجت‌روا بفرما.
خدایا! تو را به حرمت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها و عصمت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها و تقرّب حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها قسم می‌دهیم همه‌ی مریض‌ها، مریض مورد نظر را شفاء عنایت بفرما.
خدایا! این ویروس و همه‌ی ویروس‌ها و میکروب‌ها و بی‌دینی‌ها و خطرات و بلاها را از این مملکت دور بفرما.
ان شاء الله خدای متعال به شما اجر و عزّت بدهد و عاقبت شما را ختم به خیر کند، مادرتان را صدا بزنید که اسم اعظم است: یا زهرا.
[۱] سوره مبارکه طه، آیات ۲۵ تا ۲۸
[۲] کنزالعمال، جلد ۱۲، صفحه ۱۱۱
[۳] سوره مبارکه آل عمران، آیه ۹۲ (لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّىٰ تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ ۚ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ شَیْءٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِیمٌ)
[۴] فاطمه الزهراء بهجه قلب المصطفى، صفحه ۷۶۷ (أَنَّهُ لَمَّا اشْتَدَّ الْمَرَضُ بِسَیِّدَهِ النِّسَاءِ دَخَلَ عَلِیٌّ وَ عِنْدَهَا وَلَدَاهَا … فَقَالَتْ: یَا ابْنَ عَمِّی وَ یَا بَابَ مَدِینَهِ عِلْمِ النَّبِیِّ وَ یَا زَوْجِی فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ وَ یَا صَاحِبَ السُّلَالَهِ الطَّاهِرَهِ أُوصِیکَ مِنْ بَعْدِی بِحِفْظِ هَذَیْنِ الْوَلَدَیْنِ فَهُمَا قُرَّتَا عَیْنِ الرَّسُولِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ کَفَاهُمَا مَا لَقِیَاهُ مِنْ فِرَاقِ جَدِّهمَا وَ عَنْ قَرِیبٍ یَفْقِدَانِ أُمَّهُمَا… فَبَکَى عَلِیٌّ وَ قَالَ: یَا بِنْتَ الْمُصْطَفَى وَ یَا سَیِّدَهَ النِّسَاءِ رُوحِی لِرُوحِکِ الْفِدَاءُ. یَا بِنْتَ الْبَشِیرِ النَّذِیرِ وَ مَنْ أَرْسَلَ رَحْمَهً لِلْعَالَمِینَ. فَلَمَّا عَرَفَت[فاطمه] الرِّضَا مِنْ الْمُرْتَضَى قَالَتْ: إِذَا فَرَغْتَ مِنْ أَمْرِی وَ وَضَعْتَنِی فِی قَبْرِی فَخُذْ تِلْکَ الْقَارُورَهَ وَ الْحُقَّهَ وَ وَضَعَهُمَا فِی لَحَدِی… سَأَلَهَا عَلِیٌّ مَا فِی هَذِهِ الْحُقَّهِ فَفَتَحَهَا فَإِذَا فِیهَا حَرِیرَهٌ خَضْرَاءُ وَ فِی الْحَرِیرَهِ وَرَقَهٌ بَیْضَاءُ فِیهَا أَسْطُر مَکْتُوبَه وَ النُّور یَلْمَعُ. قَالَتْ: یَا أَبَا الْحَسَنِ لَمَّا زَوَّجْنِی مِنْکَ أَبِی کَانَ عِنْدِی فِی لَیْلِ الزَّوَاجِ قَمِیصَانِ أَحَدُهُمَا جَدِید وَ الْآخَرُ عَتِیق مُرَقَّعٌ فَبَیْنَمَا أَنَا عَلَى سَجَّادَهٍ إِذْ طَرَقَ الْبَابَ سَائِلٌ وَ قَالَ: یَا أَهْلَ بَیْتِ النُّبُوَّهِ وَ مَعْدِنَ الْخَیْرِ وَ الْفُتُوَّهِ جَرَتْ الْعَادَهُ فِی النَّاسِ یَقْصِدُونَ بُیُوتَ الْأَعْرَاسِ لِأَنَّهَا لاَ تَخْلُو مِنَ الطَّعَامِ لِمَنْ حَضَرَ مِنْ الْخَاصِّ وَ الْعَامِّ وَ إِنْ کَانَ عِنْدَکُمْ قَمِیصٌ خَلق فَإِنِّی بِهِ جَدِیرٌ لِأَنِّی رَجُلٌ فَقِیرٌ یَا أَهْلَ بَیْتِ مُحَمَّدٍ فَقِیرکُمْ عَارِی الْجَسَدِ. فَعَمَدَتُ إِلَى الْقَمِیصِ الْجَدِیدِ فَدَفَعْتُهُ إِلَیْهِ وَ لَبِسْتُ الْقَمِیصَ الْخَلِقَ. قَالَتْ: یَا أَبَا الْحَسَن! فَلَمَّا أَصْبَحْتُ عِنْدَکَ بِالْقَمِیصِ الْخَلِقِ دَخَلَ رَسُولُ اللَّهِ عَلَیَّ فَقَالَ: یَا بُنَیَّه أَ لَیْسَ قَدْ کَانَ لَکِ الْقَمِیصُ الْجَدِید فَلِمَ لاَ تلبسیه؟ فَقُلْتُ: یَا أَبَتِ تصدقتها لِسَائِلٍ فَقَالَ: نِعْمَ مَا فَعَلْتِ وَ لَوْ لَبِسْتِ الْجَدِیدَ لِأَجْلِ بَعْلکِ وَ تَصَدَّقْتِ بِالْعَتِیقِ لَحَصَلَ لَکِ بِالْحَالَیْنِ التَّوْفِیقُ. قُلْتُ یَا رَسُولَ اللَّهِ بِکَ اهْتَدَیْنَا وَ اقْتَدَیْنَا إِنَّکَ لَمَّا تَزَوَّجْتَ بِأُمِّی خَدِیجَه وَ أَنْفَقْتَ جَمِیعَ مَا أَعْطَتْکَ فِی طَاعَهِ الْمَوْلَى حَتَّى أَفْضَت بِکَ الْحَالُ أنْ وَقَفَ بِبَابِکَ بَعْضُ السَّائِلِینَ فَأَعْطَیْتَهُ قَمِیصکَ وَ الْتَّحَفْتَ بِالْحَصِیرِ حَتَّى نَزَلَ جَبْرَئِیلُ [بِنزُولِ آیه فی شَأنِکَ]. فَبَکَى النَّبِیُّ ثُمَّ ضَمَّنِی إِلَى صَدْرِهِ فَنَزَلَ جَبْرَئِیلُ وَ قَالَ: إِنَّ اللَّهَ یُقْرِؤُکَ السَّلَامَ وَ یَقُولُ لَکَ: اقْرَأْ عَلَى فَاطِمَهَ السَّلَامَ وَ قُلْ لَهَا: تَطْلُبُ مَا شَاءَتْ وَ لَوْ طَلَبَتْ مَا فِی الْخَضْرَاءِ وَ الْغَبْرَاءِ وَ بَشّرْهَا أنِّی اُحِبُّهَا. فَقَالَ لِی: بُنَیَّه إنَّ رَبَّکِ یُسَلِّمُ عَلَیْکِ وَ یَقُولُ لَکِ اطْلُبِی مَا شِئْتِ. فَقُلْتُ: یَا أَبَتَاهْ قَدْ شَغَلَنِی لَذَّهُ خِدْمَتِهِ عَنْ مَسْأَلَتِهِ لا حَاجَه لِی غَیْرُ النَّظَرِ إِلَى وَجْهِهِ الْکَرِیمِ فِی دَارِ السَّلَامِ. فَقَالَ: یَا بُنَیَّه ارْفَعِی یَدَیْکِ فَرَفَعْتُ یَدَیّ وَ رَفَعَ یَدَیْهِ وَ قَالَ: اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِأُمَّتِی وَ أَنَا أَقُولُ: آمِینَ. فَجَاءَ جَبْرَئِیلُ بِرِسَالَهٍ مِنَ الْجَلِیلِ: قَدْ غَفَرْتُ لِعُصَاهِ أُمَّتِکَ مِمَّنْ فِی قَلْبِهِ مَحَبَّهُ فَاطِمَهَ وَ أبیها وَ بَعْلِهَا وَ بَنِیهَا. فَقَالَ: أُرِیدُ بِذَلِکَ سِجِلًّا فَأَمَرَ اللَّهُ جَبْرَئِیلَ أَنْ یَأْخُذَ سندسهً خَضْرَاءَ وَ سندسهً بَیْضَاءَ وَ کَانَ فِیهِمَا: ﴿کَتَبَ رَبُّکُمْ عَلَى نَفْسِهِ الرَّحْمَهَ﴾( الانعام: ۵۴) وَ شَهِدَ جَبْرَئِیلُ وَ مِیکَائِیلُ وَ شَهِدَ الرَّسُولُ وَ قَالَ: یَا بُنَیَّه یَکُونُ هَذَا الْکِتَابُ فِی هَذِهِ الْحُقَّه فَإِذَا کَانَ یَوْمُ وَفَاتِکَ فَعَلَیْکِ بِالْوَصِیَّهِ أَنْ یُوضَعَ فِی لَحْدِکِ فَإِذَا قَامَ النَّاسُ فِی الْقِیَامَهِ وَ انْقَطَعَ الْمُذْنِبُونَ وَ سحبتهم الزَّبَانِیَهُ إِلَى النَّارِ فَسَلِّمِی الْوَدِیعَه إِلَیَّ حَتَّى أَطْلُبَ مَا أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیَّ وَ عَلَیْکِ فَأَنْتِ وَ أَبُوکِ رَحْمَهٌ لِلْعَالَمِینَ.)
پاسخ دهید