ابن شهر آشوب در این مورد، اشعاری از ابن حماد آورده که مضمون سخنان اصحاب و همراهان امام حسین (ع) است، در اعلام وفاداری و جانبازی در رکاب آن حضرت.

قال ابن شهر آشوب:

قال ابن حمّاد:

لَسْتُ أَنْسَاهُ حِینَ أَیْقَنَ بِالْمَوْتِ                         دَعَاهُمْ وَ قَامَ فِیهِمْ خَطِیباً

ثُمَّ قَالَ ارْجِعُوا إِلَى أَهْلِکُمْ                              فَلَیْسَ سِوَایَ أَرَى لَهُمْ مَطْلُوباً

فَأَجَابُوهُ وَ الْعُیُونُ سُکُوبٌ                               وَ حَشَاهُمْ قَدْ شَبَّ مِنْهَا لَهِیبَا

أَیُّ عُذْرٍ لَنَا غَداً حِینَ نَلْقَى                             جَدَّکَ الْمُصْطَفَى وَ نَحْنُ حُرُوبَا^[۱]

[۱]– المناقب ۴: ۹۸٫