تقی الدین احمد بن تیمیّه (متولد حرّان در ۱۰ ربیع الاول ۶۶۱/۲۲ ژانویه ۱۲۶۳، متوفی در دمشق،۲۰ ذوالقعده ۷۲۸ /۲۶ سپتامبر ۱۳۲۸). متکلم و فقیه حنبلی. ابن تیمیه از خانواده ای بود که دو نفر از فقهای حنبلی معروف یعنی عموی وی فخر الدین (م۶۲۲/۱۲۲۵) و پدر بزرگ وی مجد الدین (م۶۵۳/۱۲۵۵) از آن برخاسته بودند. در ۶۶۷/۱۲۶۹ ابن تیمیه در برابر هجوم مغولان ناگزیر شد حران را ترک کند و با پدر خود عبدالحلیم (م۶۸۲/ ۱۲۸۴) و سه برادرش به دمشق پناه برد. و بارها به خاطر عقاید افراطی اش به زندان افتاد که در این مقاله به گوشه ای از زندگی وی اشاره دارد.