به شیخ انصارى ـ رحمه اللّه ـ در وقت مرض موت عرض کردند: خیلى براى شفاى شما مجالس ختم و دعا گرفته شده، انْ  شاءاللّه شفا مى یابید. ایشان فرمودند:

« أَلْمَوْتُ وَالْحَیاهُ مِنْ عَوارِضِ الْبَدَنِ، وَ السُّوچُ سَوادُ الْوَجْهِ فِى الدّارَیْنِ. » مرگ و زندگى از عوارض جسم اند، و مصیبت آن است که انسان در دو سراى دنیا و آخرت سیاه رو باشد.

سؤال: « سوچ » یعنى چه؟

جواب: کلمه عامیانه اى است به معناى سوگوارى در مصیبت، که اصل آن سوگ است.منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد