حجرالاسود سنگ سیاهی کنار کعبه است. . این سنگ تاریخ عجیبی دارد. حجرالاسود از بهشت همراه آدم (ع) به زمین آمد و در طوفان نوح (ع) زیر خاک رفت و ابراهیم (ع) آن را درآورد و در کعبه جاسازی کرد. پیش از بعثت پیامبر، این سنگ از کعبه دور شده بود که پیامبر آن را در جای خودش نهاد. بارها دشمنانِ اسلام تلاش کردند سنگ را نابود کنند، ولی موفق نشدند. از پیامبر روایت شده است: «حجرالاسود، دست خداوند در زمین است. کسی که روی آن دست بکشد، با خدا پیمان میبندد.»

وقتی خداوند فرزندان آدم را حاضر کرد، از آنها پیمان گرفت و بعد حجرالاسود را که فرشته ای بود فراخواند و امر کرد پیمان فرزندان آدم را در دل خود نگه دارد و دست کشیدن به حجرالاسود در واقع پیمان بستن با خداست. در روز قیامت حجرالاسود شهادت میدهد که چه کسانی نزد او با خدا بیعت کرده اند. پیامبر هر وقت به حج میرفت، حجرالاسود را با دست لمس میکرد و باری دیگر پیمان می بست.در روایات آمده است: زمانی که قلب جهان آماده ظهور امام زمان (عج) است، حضرت در کنار کعبه ظاهر می شود و کنار سنگ حجرالاسود می رود و به آن تکیه می دهد. حجرالاسود به شکل پرنده ای سفید درمی اید و با آن حضرت بیعت می کند، سپس تمام عاشقان منجی با او بیعت می کنند و حجرالاسود شاهد این پیمان هاست. حاجی هایی که به مکه می روند، در کنار حجرالاسود دعا می کنند تا در روز ظهور امام زمان (عج) حجرالاسود شاهد بیعت آنها با حضرت باشد.

امام صادق(ع) در این رابطه به مفضل‌بن عمر، فرمودند:«ایشان به تنهایی ظهور می‌کنند و به تنهایی به سوی کعبه رفته، وارد آن می‌شوند و به تنهایی شب را سپری می‌کنند. پاسی از شب که گذشت و چشم‌ها را خواب در ربود، جبرئیل، میکائیل و دیگر ملائکه در حالی که به صف ایستاده‌اند، بر ایشان نازل می‌شوند. جبرئیل به آن حضرت(ع) عرضه می‌دارد:« سرور من گفته‌ات مقبول و امرت نافذ است».حضرت هم دستشان را به چهره او کشیده و [این آیه را تلاوت] می‌فرمایند:«حمد و سپاس از آن خداوندی است که وعده‌اش را در مورد ما محقق و ما را وارث زمین کرد که در هر کجای بهشت که خواستیم مسکن گزینیم؛ آه که چه اجر عمل‌کنندگان، خوب [و زیبا] است».صبح شنبه عاشورای موعود ـ هنگام قیام ـ امام(ع) وارد مسجدالحرام می‌شوند و دو رکعت نماز رو به کعبه و پشت به مقام به جا می‌آورند و پس از دعا به درگاه الهی به نزدیک کعبه رفته، با تکیه بر حجرالاسود رو به جهانیان نموده، اولین خطبه تاریخی خویش را ایراد می‌کنند.

حضرت پس از حمد و سلام و صلوات بر آستان پیامبر اکرم و خاندانش چنین می فرماید: «ای مردم! ما برای خداوند از شما یاری می طلبیم و کیست که مرا یاری کند؟ آری ما خاندان پیامبرتان محمد مصطفی (ع) هستیم و سزاوارترین [و نزدیک ترین] مردم نسبت به خدا و ایشان. هر کس با من در رابطه با آدم محاجه کند من سزاوارترین مردم نسبت به اویم و همین طور راجع به نوح و ابراهیم و محمد (ص) و دیگر پیامبران و کتاب خداوند که به هر کدام از دیگر مردم اولی هستم. مگر خداوند متعال در کتابش نفرموده است: «به راستی که خداوند آدم و نوح و خاندان ابراهیم و خاندان عمران را بر جهانیان برگزید، خاندانی که برخی از آن ها از بعضی دیگرند و خداوند شنوا و دانا است.» [۱] من بازمانده آدم و ذخیره نوح و برگزیده ابراهیم و عصاره وجود محمد (ص) هستم…. هر کس درباره سنت رسول خدا با من معالجه کند، من سزاوارترین مردم نسبت به آن هستم. هر که امروز کلام مرا می شنود، به خداوند متعال قسم می دهم که به غایبان برساند، به حق خداوند متعال و رسول گرامی اش و حق خودم، از شما می خواهم [به ما رو کنید] که حق خویشاوندی رسول خدا را بر گردن شما دارم. شما ما را یاری کنید و در مقابل آن ها که به ما ظلم می کنند، حمایت کنید که اهل باطل به ما دروغ بستند… از خدا بترسید و خدا را درباره ما در نظر داشته باشید. ما را خوار نکنید. یاری مان کنید تا خداوند متعال شما را یاری فرماید. سپس حضرت دست های شان را به آسمان بلند کرده و با دعا و تضرع، این آیه را به درگاه الهی عرضه می دارد: «امن یجیب المضطر اذا دعا و یکشف السوء» .
بر اساس این روایات مطلبی در تایید حرف شما وجود ندارد و حجر الاسود فقط با حضرت مهدی بیعت می کند.

منبع:پرسمان