شیخ با شبهه ی مخالفان خود رو به روست؛ آنها که اظهار می دارند: «کسانی که با آنها جنگ و متهم به کفرشان می کنی، بی تردید همه مسلمان، اهل نماز، روزه و حج هستند.» شیخ در واکنش به این پرسش اساسی، با تکیه بر قیاسات مع الفارق و بیان محاسن دروغین کفار قریش، موضوع برتری آنان بر مسلمانان عصر خودش را مطرح کرده و مدعی می شود، تنها با کسانی جنگیده است که کفار قریش برآنان برتری داشته اند. متن ذیل توسط علی فاطمی اقتباس شده است.
شیخ محمد بن عبدالوهاب با شبهه ی مخالفان خود رو به روست؛ آنها که اظهار می دارند: «کسانی که با آنها جنگ و متهم به کفرشان می کنی، بی تردید همه مسلمان، اهل نماز، روزه و حج هستند.»
شیخ محمد بن عبدالوهاب در واکنش به اعتراض مخالفان بر پاسخ به این شبهه، تاکید فراوان دارد و با تکرار بیان محاسن کفار قریش، اصحاب مسیلمه[۱]، منافقان عصر پیامبر[۲] صلی الله و علیه و آله و سلم و غلاتی که گفته شده است امام علی علیه السلام آنان را سوزانده است، بر پاسخ خود تاکید می کند و بار دیگر موضوع برتری آنان بر مسلمانان عصر خودش- اعم از علما و توده ی مردم – را تکرار می کند. [علت این عملکرد و سخن شیخ محمد بن عبدالوهاب این است که می خواهد] ثابت کند او فقط با کسانی جنگیده است که کفار قریش، منافقان و اصحاب مسیلمه برآنان برتری داشته اند. بدون شک، این دیدگاه از نوع قیاس های مع الفارق نادرستی است که در آن از تفاوت های بزرگی غفلت کرده است.
منبع: مبلغ نه پیامبر / حسن بن فرحان مالکی / نشر ادیان
[۱] . مسیلمه بن حبیب حنفی به دروغ ادعای پیامبری کرد و با اقدامات جدایی طلبانه، نجد را از پیکره ی دولت اسلامی جدا کرد، اما خلیفه ی اول، ابوبکر صدیق – رضی ﷲ عنه – با اوجنگید و او را کشت و بار دیگر نجد را نجات داد و تحت سلطه ی دولت اسلامی درآورد.
در بحث ارتداد، حکم ارتداد «جمعی» با «فردی» متفاوت است؛ حکم ارتداد جمعی که مستلزم جدایی طلبی از دولت مرکزی می شود، خواه اقدام کنندگان کافر مرتد باشند، خواه مسلمانانی که علیه دولت شورش کرده اند، به اجماع مسلمانان باید با آنان جنگید؛ اما دیدگاه ها درباره ی حکم ارتداد فردی مفصل و اختلافی است: زندان، قتل یا سه روز مهلت برای توبه و بازگشت به جامعه ی اسلامی از احکام مربوط به این مسئله است.
[۲] پیامبر صلی الله و علیه و آله و سلم منافقان عصر خود را نکشت، آنان حتی با صحابه از حقوق مساوی برخوردار بودند؛ مانند حق استفاده از اموال عمومی، شرکت در جنگ، ازدواج با مسلمانان، ارث بردن و دفن شدن درگورستان مسلمانان.
پاسخ دهید