یکی از ویژگی‌های آشکار همه امامان(ع) از جمله امام مهدی(ع) کمک به بینوایان است. آن حضرت می‌فرماید: «ما در مراعات حال شما کوتاهی ننموده و یاد شما را فراموش نکرده‌ایم». از این رو، الطاف و عنایات گوناگون آن بزرگوار ـ که واسطه فیض الهی است ـ به صورت‌های مختلف، شامل حال انسان‌ها به ویژه شیعیان، می‌شود. گفتنی است امداد‌ها و کمک‌های حضرت مهدی(ع) به اذن و اراده خدا و بر اساس مصالح فرد و قوانین الهی حاکم بر جهان هستی، به افراد می‌رسد، و لذا در بسیاری از موارد به صورت غیر مستقیم شامل حال انسان می‌شود.

با توجه به بیان فوق باید دانست:
الف. چون خداوند، عالم هستی را برپایه اسباب و مسببات قرار داده است، بنابراین باید زمیه‌ها و شرایط فراهم شود تا یک امر محقق گردد. حال اگر بنا باشد در هر زمان و بدون توجه به مصالح بالاتر، دست از قوانین برداشته و خواسته‌ها برآورده شود، هرج و مرج به وجود می‌آید.
فقر یکی از پدیده‌های جهانی است و در بسیاری از موارد به خاطر سوء اختیار خود انسان‌ها، به وجود می‌آید. اگر بنا شد که از طریق غیر عادی رفع فقر شود این با اختیار انسان سازگاری ندارد. به علاوه خداوند خواسته است تا انسان‌ها با همیاری یکدیگر، با این پدیده مبارزه کنند؛ لذا خمس و زکات را واجب نمود و برای صدقه و انفاق ثواب و ارزش فراوان قرار داد. بنابراین، باید مؤمنان و راست کرداران به قوانین الهی پای بند باشند تا با اجرای این قوانین، جامعه انسانی با حرکت اختیاری انسان‌ها به طرف زیبایی‌ها و نیکی‌هایش برود.

ب. دنیا محل ابتلا و آزمایش است؛ هر کس به صورتی مورد امتحان الهی قرار می‌گیرد تا روشن شود آیا ایمان واقعی دارد (تا مستحق پاداش اخروی شود) یا خیر؟ فقر نیز یکی از موارد امتحانی برخی از بندگان است. خداوند می‌فرماید: « وَ لَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْ‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ …. ؛ قطعا همه شما را با چیزی از ترس و گرسنگی و کاهش در مال‌ها و جان‌ها و میوه‌ها آزمایش می‌کنیم، و بشارت ده به صابران. آنان که هرگاه مصیبتی به ایشان می‌رسد می‌گویند: ما از آن خداییم، و به سوی او باز می‌گردیم. اینها همان‌ها هستند که الطاف و رحمت خدا شامل حالشان شده، و آنها هدایت یافتگان‌اند»(بقره، آیات ۱۵۵ تا ۱۵۷).

پس در مواردی فقر و نداری برای مدتی، وارد زندگی انسانی می‌شود تا آزمایش شود. در این صورت، حضرت مهدی(ع) نیز اقدام خاصی در این زمینه نمی‌کند؛ زیرا بر خلاف مصلحت الهی است. البته عنایت‌های دیگری به صورت غیر مستقیم شامل انسان‌ها می‌شود مثلا بلایی برطرف می‌گردد.
فردی به نام شیخ حسین برای گرفتن چند حاجت از جمله بر طرف شدن فقر چهل شب به مسجد سهله(در عراق) رفت تا با امام زمان(ع) ملاقات کند. وی در شبی موفق به دیدار شد و حوایج خود را از حضرت گرفت؛ ولی امام به او فرمود: فقر تو [باقی] خواهد بود.
نتیجه آنکه امام مهدی(ع) به کمک بینوایان می‌شتابد؛ ولی به صورتی که به خیر و صلاح افراد تمام شود.