بنی امیه پس از واقعه کربلا، جهت جلوگیری از نشر فضائل آل الله و تخریب وجه حکومت خود، به شدت اقدام به سرکوب شعرا نمودند تا از طریق شعر(که رسانه آن روزگار به شمار می رفت)، کسی نتواند یاد و نام حسین بن علی علیه السلام را در جامعه زنده کند؛ این وضع به نحوی در جامعه نهادینه شده بود که ابن اثیر در کتاب خود می نویسد:
در این عصر و زمان نیز شعر گفتن در رثای حسیـن بن علی علیه السلام کتمان می شد.
برچسب خوردهاباعبدالله, اباعبدالله الحسین, اباعبدالله الحسین(ع), اباعبدالله(ع), ابن اثیر, الغدیر, الغدیر علامه امینی, الکامل فی التاریخ, امام حسین, امام حسین علیه السلام, امام حسین(ع), بنی امیه, تاریخ, تاریخ اسلام, تاریخ شیعه, ترجمه الغدیر, تشیّع, ثارالله, ثارالله(ع), حسین بن علی, حسین بن علی علیه السلام, حسین بن علی(ع), سیدالشهدا, سیدالشهدا علیه السلام, سیدالشهدا(ع), شیعه, عکس نوشته, علّامه امینی, غدیر, فضائل آل الله, کتاب الکامل فی التاریخ, متن الغدیر, نوحه خوانی, واقعه کربلا
