
«علامه نظام الدین نیسابوری» مفسر مشهور قرن نهم دربیان یکی از مصادیق واژه کوثر می نویسد:
«مراد از «کوثـر» در این آیه فرزندان رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم هستند؛ و براساس همین معناست که خداوند به فاطمه سلام الله علیها نسلی عطا کرده است که با گذر زمان باقی مانده اند و عالمان و بزرگان ایشان حد و حصر ندارند… و از جمله ایشان می توان به باقر، صادق، کاظم، رضا، تقی(امام جواد)، نقی(امام هادی) و زکی(امام حسن عسکری علیهم السلام) اشاره نمود».
برچسب خوردهالغدبر, امام باقر, امام باقر علیه السلام, امام باقر(ع), امام جواد, امام جواد علیه السلام, امام جواد(ع), امام حسن عسکری, امام حسن عسکری علیه السلام, امام حسن عسکری(ع), امام رضا, امام رضا علیه السلام, امام رضا(ع), امام زکی, امام زکی علیه السلام, امام زکی(ع), امام صادق, امام صادق علیه السلام, امام صادق(ع), امام علی نقی, امام علی نقی علیه السلام, امام علی نقی(ع), امام کاظم, امام کاظم علیه السلام, امام کاظم(ع), امام محمد تقی, امام محمد تقی علیه السلام, امام محمد تقی(ع), پیامبر, پیامبر اسلام, پیامبر اسلام (ص), پیامبر اسلام صلی اللّه علیه وآله, پیامبر صلی اللّه علیه وآله, تاریخ, تاریخ اسلام, تاریخ شیعه, تشیّع, تفسیر غرائب القرآن, شیعه, عالمان نسل فاطمه, عالمان نسل فاطمه سلام الله علیها, عالمان نسل فاطمه(س), عکس نوشته, علّامه امینی, غدیر, فضائل حضرت زهرا, فضائل حضرت زهرا(س), فضائل حضرت فاطمه, فضائل حضرت فاطمه سلام الله علیها, فضائل حضرت فاطمه(س), کتاب تفسیر غرائب القرآن, مصادیق واژه کوثر, نظام الدین نیسابوری, نیسابوری