محمّد بن سعد گوید:دو پسر عبدالله بن جعفر به همسر عبدالله بن قطبه پناهنده شدند. دو نوجوان نابالغ بودند. عمر سعد ندا داده بود هر ...

شیخ صدوق به سند خویش از ابی‌محمّد بزرگ کوفیان روایت می‌کند:چون حسین (ع) به شهادت رسید، دو نوجوان خردسال از لشرگاه او اسیر شدند. آنان را ...

حسین بن احمد بن مغیره با سند خویش نقل می‌کند که:امام سجّاد (ع) به زائده فرمود: ای زائده! شنیده‌ام که گاهی قبر ابا عبدالله الحسین ...

کفعمی گوید:حضرت سکینه گوید: چون حسین (ع) کشته شد، او را در برکشیدم و از هوش رفتم. شنیدم که می‌گفت:شیعیان من! هر گاه آب گوارا ...

 سیّد بن طاووس گوید:سکینه جسد مطهّر امام حسین (ع) را در آغوش گرفت. جمعی از بادیه‌نشینان گرد آمدند و او را از روی بدن پدر ...

محمّد بن سعد گوید:چون زنان و کودکان را سوار کردند و بر کشتگان گذشتند، زنی از آن میان فریاد کشید: یا محمّداه! این حسین توست ...

 ابن شهر آشوب گوید:زینب می‌گفت: وامحمّداه! درود خدای آسمان بر تو! (عبارتی شبیه به حدیث قبلی که ترجمه نشد.)  قال ابن شهر آشوب:وَ کَانَتْ زَیْنَبُ تَقُولُ: ...

سیّد بن طاووس گوید:اسرا آنان را قسم دادند که ایشان را از کنار قتله‌گاه امام حسین ببرند. چون چشم زنان به کشته‌ها افتاد، شیون کردند ...

 ابن نما گوید:عمر سعد بقیه‌ی روز عاشورا و روز دوم را ماند، آن‌گاه به حمید بن بکیر گفت مردم را ندا دهد برای کوچ به ...

ابن سعد گوید:از اهل بیت امام حسین که با او بودند، تنها پنج نفر جان سالم به در بردند: علیّ بن الحسین (که پدر بقیه‌ی ...

ابو الفرج اصفهانی گوید:اهل بیت امام به اسیری برده شدند. در میان آنان، عمر، زید و حسن (فرزندان امام مجتبی (ع)) بودند. حسن بن حسن ...

 خوارزمی گوید:عمر سعد آن روز را تا فردا ماند، کشته‌های خود را جمع کرد و بر آنان نماز خواند و دفن کرد و حسین و ...

محدّث قمّی گوید:در «کامل بهایی» است: عمر سعد، روز عاشورا و فردایش تا ظهر را ماند، پیران و افراد مورد اطمینان را مأمور امام سجّاد ...

 خوارزمی گوید:چون خولی سر مطهّر را پیش ابن زیاد آورد (بشیر بن مالک عهده‌دار آوردنش بود) پیش او گذاشت و با اشعاری چنین گفت:رکابم را ...