زيبايى هاى عاشورا

چگونه مى توان به زيبايى هاى عاشورا پى برد و اين كلام حضرت زينب (عليهاالسلام) را كه فرمود: «ما رايت الا جميلا» را درك كرد؟

عاشقانه يا عاقلانه

همه كارهاى امام حسين (عليه السلام) در روز عاشورا عاشقانه بود نه عاقلانه، آيا اين بدان معنا است كه كارهاى آن حضرت مخالف عقل بود؟

نقش گريه در سير و سلوك

از نگاه عرفانى چگونه مى توان سوز و گريه براى امام حسين (عليه السلام) را با عشق به خدا و سير و سلوك پيوند داد؟

خون بهاى خدا

معناى «ثارالله» چيست؟ آيا اطلاق اين كلمه به امام حسين (عليه السلام) ، ريشه قرآنى و روايى دارد؟

عزاداری نکردن اهل سنت

چرا اهل سنت به استناد «ليس منا من ضرب الخدود و شق الجيوب و دعا بدعوة الجاهليه» عزادارى نمى كنند؟

اهل سنت و عزادارى

چرا برادران اهل سنت در برابر عزادارى و ماتم سرايى شيفتگان امام حسين (عليه السلام) ، تندى كرده و در موضع گيرى خود آن را مولود بى خردى و دورى از سنت قلمداد مى كنند؟

اشک ریختن برای سيدالشهداء

اگر قبول داريم كه حضرت سيدالشهداء با شهادت خويش به مقام فنا ـ كه بالاترين مرحله سلوك است ـ رسيده اند، ديگر اشك ريختن براى او چه معنا دارد؟

نسبت شادی و نشاط با دین

شادى و نشاط، چه نسبتى با دين دارد؟ آيا دين شادابى را تقويت مى كند يا سبب ركود و خمود آن است؟

لعن دشمنان امام حسين (عليه السلام)

چرا بر دشمنان امام حسين (عليه السلام) لعن مى فرستيد. اين كار براى چيست و چرا دشمنان ابى عبد الله (عليه السلام) را لعن مى كنيد؟ اين كار نوعى خشونت و بدبينى است. اين يك نوع احساسات منفى است و با منش «انسانِ مدرن» نمى سازد. امروز زمانى است كه بايد با همه مردم با خوشى و شادى و لبخند رفتار كرد. امروز بايد دم از زندگى زد، دم از شادى زد، دم از صلح و آشتى زد. اين روحيه لعن و تبرى و پشت كردن به ديگران خشونت هايى است كه به هزار و چهار صد سال پيش، يعنى زمانى كه امام حسين (عليه السلام) را كشتند برمى گردد و با آن زمان مناسبت دارد. اما امروز ديگر جامعه و مردم اين كارها را نمى پسندند. چرا مقيد به صد لعن هستيد؟!