محلّ تولّد پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله 1

مرحوم شهید ثانی در الدروس الشرعیه گفته است او،روز جمعه هفدهم ربیع الاوّل عامّ الفیل، (سال فیل)،بعد از طلوع فجر در شِعْب ابی طالب در مکّه مکّرمه به دنیا آمد. مولده (ص) قال الشّهید: ولد بمکّة في شعیب أبي طالب یوم الجمعة بعد طلوع الفجر سابع عشر شهر ربیع الأوّل عام الفیل.[1] [1] […]
مادر حضرت محمد صلی الله علیه وآله 2

ابن هشام در کتاب خود، سیرهی نبویّه آورده است: حلیمه، دختر ابی ذویب، از قبیلهی سعد، رسول الله (ص) را شیر داده بود و مادر رضاعی آن حضرت، خوانده میشد. قال إبن هشام: کانت حلیمة بنت أبي ذؤیب السّعدیّة أُمّ رسول الله (ص) الّتي أرضعته.[1] [1] . السّیرة النّبویّة: 1: 171.
مادر حضرت محمد صلی الله علیه وآله

ابن سعد در کتاب طبقات آورده است: مادر آن حضرت، آمنه دختر وهب، فرزند عبدمناف بود. أمّه: قال إبن سعد: أُمُّهُ آمِنَةُ بِنْتُ وَهْبِ بْنِ عَبْدِ مَنَافِ.[1] [1] . الطّبقات الکبری لابن سعد 49:1، السّیرة النّبویّة لابن هشام 1: 165.
لقبهای حضرت محمد صلی الله علیه وآله

لقب: اسمی غیر اسم اوّل انسان که اشاره به مدح یا ذم، داشته باشد. ابن شهر آشوب در کتاب مناقب گفته است: لقبهای آن حضرت عبارت است از: حبیب الله (دوست خدا)، صفّی الله (برگزیدهی خدا)، نعمة الله (نعمت خدا)، عبدالله (بندهی خدا) خیرة الله (منتخب خدا)، خلق الله ( آفریدهی خدا)، سیّد المرسلین (سرور […]
کنیههای حضرت محمد صلی الله علیه وآله

کنیه: نامی که به عنوان احترام به شخص یا به عنوان علامت به او، اطلاق و اوّل آن با کلمهی «اب»، «امّ»، «ابن»، و «بنت»، شروع میشود. ابن شهر آشوب در کتاب مناقب آورده است: کنیهی آن حضرت عبارت است از: ابوالقاسم، ابوالطّاهر، ابوالطّیّب، ابوالمساکین (پدر مساکین)، ابوالدّرّتین (پدر دو دُرّ)، ابوالرّیجانتین (پدر دو […]
فرزندان حضرت محمد صلی الله علیه وآله 2

ابن ابی ثلج بغدادی در کتاب مجموعة نفیسه با سلسله سند خود از امام صادق (ع)، نقل میکند که فرمود: برای رسول خدا (ص) از حضرت خدیجه (س)، قاسم و عبدالله و طاهره[1] و زینب و رقیّه و امّ کلثوم و فاطمه (س) و از ماریة قبطیه، ابراهیم به دنیا آمدند. در بین مورّخان، زینب […]
فرزندان حضرت محمد صلی الله علیه وآله 1

مرحوم طبرسی در کتاب اعلام الوری آورده است: برای رسول خدا (ص) از خدیجه (ع)، دو پسر به دنیا آمد، یکی بنام عبدالله که لقبش «طیّب» و «طاهر» بود و دیگری قاسم، که کنیهی ابوالقاسم، برای آن حضرت از نام این فرزند، گرفته شده است. و چهار دختر به نامهای زینب و رقیّه و امّ […]
پرتوی از شخصیّت حضرت محمد صلی الله وعلیه وآله 3

یعقوبی گفته است: رسول خدا (ص)، بسیار بزرگوار بود و دیگران را بزرگ میداشت. بسیار پاکیزه و گشاده روی و زیبا، با قامتی میانه و شکمی نه زیاد بر آمده و نه بسیار تو رفته و خوش سیما بود. هر کس همراه او میشد او همراهی را طول میداد. او شخصیّتی بزرگ داشت. موهای حضرت، […]
پرتوی از شخصیّت حضرت محمد صلی الله وعلیه وآله 2

سیّد محسن امین گفته است: ابن سعد در طبقات آورده است: پیامبر اکرم (ص) قبل از نبوّت، جوانمردترین فرد قوم خود، خوش اخلاقترین آنها، بزرگوارترینشان در آمد و شد، بهترین آنان در گفتوگو، برجستهترین ایشان در خویشتنداری و نگهداشتن امانت، راستگوترین آنها و دورترینشان از ناسزاگویی و مردم آزاری بود. او هرگز از کسی غیبت […]
پرتوی از شخصیّت حضرت محمد صلی الله وعلیه وآله 1

خداوند تبارک و تعالی در قرآن کریم میفرماید: 1. «و تو را نفرستادیم، مگر برای رحمت جهانیان.» «محمّد (ص)، فرستادهی خداست و همراهان او با کفّار شدید، با خودشان مهربانند.» «همانا رسولی از خود شما، برای شما آمد که مشقّت و سختی شما بر او، گران آید؛ بر هدایت شما حریص است و بر مؤمنین، […]
ویژگی های نامه های رسول خدا به پادشاهان

رسول خدا صلّی الله علیه و آله در جهت دعوت جهانی خود به پادشاهان و رؤسای کشورها و اقوام مختلف در داخل و خارج سرزمینهای اسلامی نامه نوشت و آن ها را به دین اسلام دعوت می نمود. وقتی در نامه ها و مکتوب های مربوط به پیامبرخدا، حضرت محمد صلّی الله علیه و آله دقت و تأمل می کنیم، به نکات ظریف و دقیقی در لابه لای آنها برمی خوریم که در نوع خود، کم نظیر یا بی نظیر است. در این نوشتار به برخی از این ویژگی ها اشاره ای می کنیم.
نامه رسول خدا به خسرو پرویز 2

عکس العمل خسروپرویز
از جمله حوادث مهم سال ششم یا هفتم، نامه هایی بود که رسول خدا صلّی الله علیه و آله پس از بازگشت از حدیبیه برای سران و پادشاهان کشورهای اطراف نوشتند. تعداد این نامه ها شش عدد بوده و ظاهراً همه در یک روز ارسال شده اند. یکی از این نامه ها نامه پیامبر به خسرو پرویز پادشاه ایران است.
در این نوشتار به داستان تحویل نامه و چگونگی برخورد خسروپرویز با آن و سرانجام او می پردازیم.
نامه رسول خدا به خسرو پرویز 1

بررسی محتوایی
از جمله حوادث مهم سال ششم یا هفتم، نامه هایی بود که رسول خدا صلّی الله علیه و آله پس از بازگشت از حدیبیه برای سران و پادشاهان کشورهای اطراف نوشتند. تعداد این نامه ها شش عدد بوده و ظاهراً همه در یک روز ارسال شده اند. یکی از این نامه ها نامه پیامبر صلّی الله علیه و آله به خسرو پرویز پادشاه ایران است. بررسی محتوای بی نظیر این نامه که در شرایط آن زمان پیامبر و مسلمانان نوشته شده است همه اندیشمندان را به فکر برده است.
در این نوشتار به تحلیل محتوای این نامه می پردازیم.
ماجرای اخراج یهودیان خیبر از جزیرة العرب

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله پس از فتح خیبر، به درخواست یهودیان آنجا به آنان اجازه داد در اراضی خیبر به کار پرورش نخل که در آن مهارت داشتند، ادامه دهند و در عوض، نیمی از محصول خرما و زراعت خیبر را برای خود بردارند و با آنان معاهده ای بست و به ایشان درباره جان و مال و اراضیشان امان داد. در دوره خلیفه دوم، عمر با استناد به حدیثی که به پیامبر صلّی الله علیه و آله منسوب میکرد، مبنی بر اینکه «دو دین با هم در جزیرة العرب جمع نمیشوند»، یهودیان حجاز، از جمله اهالی خیبر را به شام تبعید کرد و اراضی و نخلستانهای خیبر را بار دیگر تقسیم نمود.
در این نوشتار در ابتدا به نقل این ماجرا از کتب اهل سنّت و به نقد و تحلیل آن می پردازیم.