اعتراض به واقعه غدير خم

ميخواستم بدونم بعد از واقع غدير خم و تا زماني كه پيامبراكرم‌ در قيد حياط بودند از طرف بزرگان وسران دين به خواسته پيامبر عتراضي شد يا نه؟

به مناسبت مباهله

اینکه در آیه مباهله، مصداق “انفسنا” امیرالمؤمنین علیه‌السلام است، دلیلی محکم و بی‌چون و چرا بر افضلیّت حضرت، بر سایر انبیاء -غیر از حضرت محمد صلی الله علیه و آله- است؛ چرا که رسول خدا صلی الله علیه و آله افضل تمام انبیاء است و علی علیه‌السلام نیز نفس پیامبر صلی الله علیه و آله شمرده شده است؟

معنای مولا

حضرت محمد درروز غدير خم علي عليه السلام رابه عنوان مولاي مسلمين برگزيد منظور از مولا در آن كلام چه بود؟

نبوت قبل از رسالت

آيا پيامبر(ص)در40سالگى به پيامبرى رسيدند يا قبل از اون به پيامبرى رسيده بودند؟ آيا پيامبر (ص)مثل شيوه اى كه ما نماز مى خوانيم قبل از 40سالگى نماز مى خوندند؟ لطفا طبق آيات و روايات پاسخ بديد

برجسته ترین شیوه های تبلیغی رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم

بررسى، استخراج و تحلیل شیوه ها و راهکارهاى تبلیغى اسوه هاى قرآن بویژه پیامبر گرامى اسلام(ص)به حقیقت مى تواند دائرة المعارف بزرگى پیرامون دعوت و تبلیغ فراهم آورد.هر چند تاکنون در این باره تلاش درخور و پژوهش بایسته صورت نگرفته است.در مقاله حاضر، با استفاده از قرآن، تفاسیر، روایات معتبر و سیره، بر آن شدیم تا ضمن بررسى مهمترین و پرکاربردترین شیوه هاى تبلیغى پیامبر خاتم(ص)در سه محور شیوه هاى گفتارى، عملى و مرکّب(گفتارى عملى)، بر اهمیت شیوه هاى غیر مستقیم در تبلیغ پافشارى کنیم.
دعوت به مشترکات و تردیدافکنى در مخالفان، نمونه هاى شیوه هاى گفتارى، سازش ناپذیرى در اصول، برائت از شرک و مبارزه با عوامفریبى، از نمونه هاى بارز شیوه هاى مرکب، و مرحله بندى تبلیغ، مدارا و آسانگیرى، هجرت، اعزام مبلغ به شهرها و قبایل، برپا کردن پایگاههاى تبلیغى و ساده زیستى، مصادیق برجسته شیوه هاى عملى مطرح شده در این نوشتار هستند.

عرفان و عبادت در سيره پيامبراعظم(صلی الله علیه و آله و سلم) (1)

عرفان و عبادت از مهم ترين محورهاى بحث در سيره نبوى(صلى الله عليه وآله) است. عبادت، فرع و مترتب بر معرفت است، و از همين روى، پيامبراعظم(صلى الله عليه وآله)تحت تربيت الهى مسير كسب معرفت را چنان طى كرد كه آماده پذيرش رسالت عظيم الهى شد. درجات بالاى معرفتى آن حضرت، حالتى قرين با ذكر و احساس حضور دايم در پيشگاه حق به او بخشيده بود. اين حالت به صورت خشوع و خداترسى و خوف حقيقى از سخط الهى در عبادات آن حضرت متجلى مى شد. جلوه هاى عبادت در سيره پيامبراعظم(صلى الله عليه وآله) در نماز و ذكر، تهجد و نوافل، روزه، اعتكاف و حج رخ نموده است. نماز ايشان، كه آن را نور چشم خود مى خواند، همراه بود با اوج توجه و حضور دل. حضرت رسول(صلى الله عليه وآله) بر تهجد و نوافل نيز اهتمام خاصى داشتند. همچنين عبادات سنگين و طولانى همراه با فراهم سازى لوازم و مقدمات آن از قبل، و نيز آداب خاصى چون تقسيم نماز بر ساعات شب، بيدارى پس از ثلث يا نصف شب و قرائت قرآن و مناجات در گزارش هاى مربوط به سيره عبادى آن حضرت به چشم مى خورد.