اخلاق در قرآن (فضائل امام علی علیه السلام) 1

جامعه حسینی

اخلاق عملی و نظری (5)

اخلاق عملی و نظری (4)

اخلاق عملی و نظری (3)

کمالات همه ی عالم از خداوند است

همه چیز تحت اسم رحمت خدا است. خدا روی رحمانیّت خود همه چیز را خلق کرده است. بنابراین هر چیزی در این عالم وجود، چه انسان، چه جماد، چه جن، چه مَلَک، هر وجودی، هر مخلوقی در این عالم باشد کمالات او از خدا است. یک پرتویی، یک جلوهای، یک شعائی، هر چه میخواهید اسم […]
اخلاق عملی و نظری (2)

وجود خداوند متعال بر این عالم تابیده است

وقتی که خورشید در روز طلوع میکند این نور خورشید در واقع روز را درست میکند. یعنی روز در واقع همان طلوع خورشید است. این را دقّت کنید، خیلی تشبیه خوبی است. یک تشبیهی محسوسی است که همهی ما با آن سر و کار داریم. این نور خورشید در روزنهها و منافذ و پنجرهها و […]
اخلاق عملی و نظری (1)

قدرت و حیات از ناپیدا (شعری از مولوی)

مولوی خیلی اشعار زیبایی دارد. میگوید این پرچمها را دیدید، مانند پرچم قدیم ایران که روی آن شیر خورشید بود. وقتی باد در این پرچم میافتاد این شیر جلو و عقب میرفت. آدم فکر میکند این شیر یک قدرتی دارد و جلو و عقب میرود، این باد دارد آن را تکان میدهد. مولوی میگوید: […]
اخلاق و سلوک در «نهج البلاغه» (4)

تمام کمال انسان جلوه ای از اسماء خداست

در این عالم وجود هر کسی هر کمالی دارد، اگر شما علم دارید، اگر شما قدرت دارید، اینها جلوهای از اسماء خدا است. «وَ لِلَّهِ الْأَسْماءُ الْحُسْنى»[1]، «لَهُ الْأَسْماءُ الْحُسْنى»[2] ببینید اینها آیات قرآن است. خدا میفرماید: منحصراً؛ این «لَهُ» که مقدّر شده است یعنی اسماء حسنی منحصراً برای خدا است. دیگران اگر یک کمالی […]
جوان موفق در بیان امیرالمومنین علیه السلام – 7

«صَلَّی اللهُ عَلَیه وَ عَلَی آلِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ الْمَعْصُومِينَ وَ اللَّعْنُ الدَّائِمُ عَلَی أَعْدائِهِمْ أَجْمَعینَ». «أَحْيِ قَلْبَكَ بِالْمَوْعِظَةِ وَ أَمِتْهُ بِالزَّهَادَةِ»[1]. این فراز از نامه 31 نهج البلاغه، توصیههای امیر المؤمنین (علیه السّلام) به وجود مقدّس امام مجتبی و در واقع هر جوانی، هر مؤمنی به خصوص جوان. قلب خود را با موعظه زنده کن […]
جوان موفق در بیان امیرالمومنین علیه السلام – 6

من جملهای را که جلسهی قبل تا همانجا بحث ما رسیده بود را خدمت شما عرض میکنم و بحث خود را ادامه میدهیم. حضرت فرمود: «أَحْيِ قَلْبَكَ بِالْمَوْعِظَةِ وَ أَمِتْهُ بِالزَّهَادَةِ وَ قَوِّهِ بِالْيَقِينِ وَ نَوِّرْهُ بِالْحِكْمَةِ وَ ذَلِّلْهُ بِذِكْرِ الْمَوْتِ وَ قَرِّرْهُ بِالْفَنَاء»[1] اگر بحث این جلسه و این فرازی را که الآن داریم […]