پیامبر و گریه بر جعفربن ابیطالب

جعفر بن ابی طالب بن عبدالمطلب مشهور به جعفر طیار و ذوالجناحین، دارای مقام و منزلت بسیاری نزد پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله بود و رسول خدا او را به عنوان سرپرست کاروان مسلمانان در مهاجرت به حبشه برگزید. پیامبر پس از بازگشت جعفر از حبشه به او نمازی آموخت که به نماز جعفر طیار مشهوراست. جعفر در جنگ موته توسط پیامبر به فرماندهی سپاه اسلام منصوب شد که در آن به شهادت رسید. رسول خدا برای جعفربن ابی طالب احترامی ویژه قایل بود. سخنانی که از پیامبر درباره ی وی باز گفته اند، همه از جایگاه والای جعفر نزد ایشان خبر می دهد و مقام و منزلت او را نماینان می سازد. شهادت جعفر، حضرت رسول صلّی الله علیه و آله را سخت داغ دار و گریان کرد.

در این نوشتار به اختصار به رفتار پیامبراکرم صلّی الله علیه و آله پس از شهادت جعفربن ابیطالب اشاره می کنیم.  

ماجرای ابوبکر و ابلاغ سوره‌ی برائت 2

پس از آنکه سوره برائت نازل گردید، آن حضرت، ابوبکر بن ابی قحافه را به حضور طلبید و به وی دستور داد که آیات اول تا نهم این سوره را برای مشرکان، حاجیان و زائران مکّه معظمّه قرائت کند و پیمان آن حضرت با مشرکان را در جمع حاجیان بخواند. اما اندکی پس از حرکت ابوبکر از مدینه به سوی مکه، جبرئیل امین بر پیامبر(ص) نازل شد و به وی گفت:جز تو یا کسی که به منزله تو باشد نمی تواند این مأموریت را به انجام رساند…

در این نوشتار به شرح این ماجرا، تغییر تاریخ در کتب اهل سنّت، پاسخ ما به استدلال های اهل سنّت، اثبات این فضیلت بر علی علیه السلام و… می پردازیم. 

سرآغازهجرت به حبشه

در پی دعوت علنی پیامبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم)، قریش به سیاست قهرآمیز خود در مورد شکنجه‌ی مسلمانان بی‌دفاع ادامه داد، چنان‌که ادامه‌ی این وضعیت برای مسلمانان امکان‌پذیر نبود. از این رو برای مسلمانان تحت شکنجه مسلّم شد که باید در پی پناهگاهی باشند.

تهیه و تنظیم: علی اکبر اسدی