برچسب: تاریخ

احتجاج امام حسين عليه السلام با معاويه و بنى اميه

پايبندى امام حسين عليه السلام به صلح و متاركه جنگ، آن حضرت را از اعلام اعتراض هاى پياپى عليه معاويه و عليه نقض شرايط صلح از سوى او و نيز احتجاج پى در پى عليه كارگزاران وى كه از اسلام منحرف گشته و دست ستم بر امّت گشوده بودند باز نداشت. يكى از جامع ترين […]

روش تبلیغی امام حسین علیه السلام در دوران معاویه

در حالى كه آراى عمومى جهان اسلام در تلاطم امواج گمراه كننده سياسى و دينى اموى گرفتار آمده بود، امام حسين عليه السلام با اين موج در مبارزه بود و مى كوشيد تا براى روشنگرى و دعوت و دفاع از حق ميان آن شكاف اندازد، و با دلايل محكم در نشان دادن راه روشن؛ امر […]

دليل قيام نكردن امام حسين عليه السلام عليه معاويه‏

دليل قيام نكردن امام حسين عليه السلام عليه معاويه با توجه به اعتقادامام حسين عليه السلام به عدم کفايت معاوية بن ابو سفيان برای بدست گرفتن زمام امور و خليفه مسلمين قرار گرفتن ، چرا سيد الشهدا عليه السلام عليه او دست به قيام نزد؟؟؟ بر مبنای چه سياستی امام حسين عليه السلام با معاويه […]

تحلیلی درباره‌ی پاداش گریه بر امام حسین علیه السلام

گریه بر امام حسین (ع) در جایگاه یک عمل عبادی که در خور اجرو ثواب فراوانی است همچون سایر عبادات ارتباطی تنگاتنگ با نیت افراد پیدا می کند یعنی اگر اولا خالصانه و به قصد تقرب به خدا انجام شود وثانیا با معرفت و شعور همراه باشد به بالاترین درجه پذیرش می رسد ، از سوی دیگر گناه و فسق و آلودگی انسان  هم به قدری نباشد که مانع رسیدن به این فیض های الهی شود .هدف اصلی از تشکیل مجالس و محافل حسینی زنده نگاهداشتن مکتب اباعبدالله الحسین (ع) است و اگر این مجالس با اخبار و مطالب سست و ضعیف و چه بسا کذب و نادرست و وهن آمیز برپا شود هرگز به آرمان های امام حسین (ع) منتهی نمی شود. 

فضیلت گریستن و عزداری برای امام حسین علیه السلام

در باره ثواب عزاداری و گریستن بر مصائب امام حسین (ع) و اهل بیت آن حضرت روایات فراوانی ازپیامبر (ص) و امامان معصوم (ع) نقل شده و شیعیان به این امرتشویق و ترغیب شده اند ،مژده هم جوار بودن دردرجات بالای بهشت با حضرات ائمه و جای گرفتن در غرفه های آن ، سفارش به ملک الموت بر مهربانی باعزاداران حسین (ع) ، طلب آمرزش و حرام بودن آتش جهنم برصورت آنان در روایات آمده است . از طرفی در ثواب سرودن شعر در عزای امام حسین (ع) و فضیلت گریستن و گریاندن دیگران حتی به صورت تباکی نیز احادیث فراوانی ازائمه اطهار(ع)  نقل شده است.

شهادت امام حسین(علیه السلام) در گفتار امامان(علیهم السلام)

توصیف حضرت علی (ع) از سرزمین کربلا در هنگام عزیمت به جنگ صفین به این که کربلا منزلگاه و جایگاه فرود و محل مرگ مردانی است که در آنجا کشته می شوند و بی حساب وارد بهشت می شوندو نیز عتاب کوفیان به دلیل رفتار ننگ آورشان با فرزند پیامبرکه دعوتش کرده اند و هم چنین معرفی کسانی که با فرزندش حسین (ع) به جنگ و مقاتله خواهند پرداخت از یک سو و نیز نقل جمله معروف لا یوم کیومک از امام حسن (ع) خطاب به برادرش حسین (ع) در باره شهادتش توسط بنی امیه و نیز پیشگویی های خود حضرت سید الشهداءا(ع) از فرجام قیام کربلا در قالب خطبه ها ونامه ها و گفت و گوهای مختلف با برخی از بنی هاشم و دیگرمسلمانان که نشان می دهد ایشان سال ها قبل حتی از زمان حیات رسول خدا ازشهادت خود آگاه بوده ازسوی دیگر نشان از آگاهی امامان  در باره شهادت امام حسین (ع) بوده است .

شهادت امام حسین علیه السلام در گفتار پیامبران علیهم السلام

انبیای الهی در روایات فراوانی از امور غیبی و حوادث آینده خبر داده اند و اخبار از شهادت امام حسین (ع) نیز از این مقوله است ، خبر دادن حضرت عیسی هنگام عبور از زمین کربلا از شهادت حسین (ع) و یا تاسی حضرت اسماعیل به امام حسین (ع) به عنوان الگو و اسوه در ابتلا به بلاها و مصیبت ها ، اخبار جبرئیل از شهادت حسین (ع) در کربلا و دادن مقداری از تربت کربلا به پیامبر (ص)و پیشگویی های پیامبر اکرم (ص) و بیان آن در مناسبت های مختلف و به صراحت نام قاتل فرزندش حسین (ع) را بردن ، در کتاب های تاریخی و حدیثی شیعه و سنی وجود دارد.

جایگاه و منزلت امام حسین علیه السلام در نزد معاصران خویش

موقعیت معنوی و اجتماعی ممتاز امام حسین (ع) تنها در میان مردم حجازو کوفه که سال ها آن حضرت با آنان زندگی کرده بود به چشم نمی خورد بلکه حسین بن علی (ع) ازچنان موقعیت و منزلتی در میان مسلمان عصر خویش و اشراف و بزرگان شهرهای مختلف برخوردار بود که نظیرش را نمی توان در هیچ یک از معاصران و همتایان وی یافت .

جایگاه و منزلت امام حسین علیه السلام نزد پیامبر صلی الله علیه و آله

عنایت ویژه و اظهار محبت های فراوان پیامبر (ص) به امام حسین (ع) بر همه اصحاب و مردم نمایان بود و پیامبر می کوشیدبا جملات و تعابیر متعدد و رفتارهای مختلف مردم را از علاقه خود به حسنین (ع) آگاه کندتا شاید جلوی بی مهری ، ستم ها و حق کشی هایی را که در آینده نزدیک در حق اهل بیتش روا خواهند داشت گرفته و مسلمانان را به تلاش در حمایت ازخاندان وحی و پیروی از سیره آنان وادارد و این مسئله دراخبار فراوان منابع حدیثی شیعه و سنی از رسول خدا (ص) به خوبی نمایان است . این روایات سه دسته اند اول سخنان رسول خدا (ص) در باره مقام و موقعیت اهل بیت (ع) دوم احادیثی د باره مناقب و جایگاه حسنین (ع) از نظر پیامبر (ص) و سوم روایات در خصوص منزلت و مقام حسین (ع) از منظر رسول اکرم (ص).    

سیری در زندگانی امام حسین علیه السلام در زمان خلافت امیرالمومنین علیه السلام و امام حسن علیه السلام

حسین بن علی (ع) در سه نبرد جمل ، صفین و نهروان و تمام صحنه های سیاسی و نظامی حضورفعالانه داشت  و در عصر پیشوایی و امامت ده ساله امام حسن (ع) وجریان صلح با معاویه وواگذاری  حکومت به وی کاملا با مواضع و سیاست های برادر موافق بوده و از آنها دفاع می کرد

سیری در زندگانی امام حسین علیه السلام در زمان پیامبر صلی الله علیه و آله و خلفای سه گانه

امام حسین (ع) سال های نخستین عمرخویش را علاوه بر بهره مندی از مهر و عطوفت پدر و مادر از عنایت ویژه جدش رسولخدا (ص) هم برخوردار بود، حضوردر مباهله و در زمره اصحاب کساءبودن نشان دیگری بر بزرگی و اعتبار و حقانیت وی بود .ایشان در حدود25 سال خلافت سه خلیفه اول که شاهد و ناظر انحرافات خلافت اسلامی از مسیر حقیقی خود بود در برابر این کج روی سکوت نکرد . در عصر خلافت ابوبکر به عنوان شاهد برای مطالبه فدک رفت ،در عصر خلافت عمر اعتراض به تصرف غاصبانه حکومت از سوی وی داشت ،در عصر خلافت عثمان هم هیچ گاه سیره و روش عثمان را در امر خلافت تایید نکرد

مقایسه‌ی مقتل‌ها و نگاشته‌های تاریخ عاشورا در(قرن دوم تا هفتم) با نگاشته‌های (قرن هشتم تا چهاردهم)

ازاین مقایسه سه نتیجه گرفته می شود:نتیجه اول: آثار مقطع اول (2-7 قرن) مبتنی بر گزارش های کهن و معتبر است ودر آنها اخبار ضعیف و غیر قابل اعتماد کمتر یافت می شود اما درآثار مقطع دوم گرچه اساس همان گزارش ها ی کهن است اماورود اخبار ضعیف از اعتبار آنها کاسته است .نتیجه دوم در آثار مقطع دوم (8-14 قرن)به سبب برداشت های عاطفی و حماسی گزارش های ضعیف و دور از واقعیت زیاد است . نتیجه سوم : در آثار مقطع دوم ذوق و سلیقه نویسنده در نوع روایت از تاریخ عاشورا دخیل بوده اما در آثار مقطع نخست نوع نگرش ها بیشتر متاثر از زیستگاه و گرایش فکری مورخ  و مقتل نویس است

از مقایسه‌ی ویژگی‌های مقتل‌ها و نگاشته‌های مربوط به تاریخ عاشورا در دو مقطع گفته شده، نتایج ذیل را می‌توان گرفت.