عاشورا شناسی – جلسه پنجم
بنا به توصیه حجت الاسلام کاشانی، با توجه به شبهه های وارد شده در این صوت، یا به تمامی جلسات گوش فرا دهید، یا از گوش دادن صوت این کلاس صرف نظر فرمایید.
جلسه پنجم درس عاشورا شناسی حجت الاسلام کاشانی در حوزه مروی روز یکشنبه 9 آبان 1395 برگزار شد که مشروح این کلاس تقدیم می گردد.
انجمن حجتیه و آیت الله سیستانی
برای چه یک جریانی در کشور ما پشت سر آیت الله سیستانی (حفظه الله) بودند؟ ایشان از اعملیّت افتاد که امروز کسی دیگر را ترویج میکنی؟! ضعف علمی در او پیدا کردید؟! 15 سال پیش برای اینکه یک کسی را بزنید، آیت الله سیستانی (حفظه الله) را ترویج میکردید؟ خدا إنشاءالله ایشان را حفظ بکند، […]
چرند و پرندهای غزالی
بعضی وقتها اگر میبینید بعضی نویسندهها با صوفیه خوب نیستند علّت آن این چیزها است. در صوفی آدمهای خوب هم وجود دارند ولی صوفیّه معمولاً توسّط آدمهای عوضی -دور از محضر شما- مدیریّت میشوند. یکی از آنها این آقای عزالی است. شما در فضاهای ادبیات دانشگاهی بروید این غزالی را بسیار دوست دارند. چرا ما […]
خیانت مورخین به امام حسین علیه السلام
ابو هریره که علم غیب نداشته است، قبل از کربلا مرده است. ابو هریره هر چه که نقل کرده است دروغ نگفته است؛ نبوده است که کربلا را ببیند از سال 60 میترسم،«هَلَاكُ أُمَّتِي عَلَى يَدَيْ» و جوانهای بنی امیّه را میبیند میگوید: «هَلَاكُ أُمَّتِي عَلَى يَدَيْ غِلْمَة» دست جوانکهای «من غلمان قریش». خدایا من […]
ناگفته ی خیلی مهم تاریخ
ابوهریره یک روز او را به شام برده بودند، خواست که وارد کاخ بشود، دید پسر بچّههای بنی امیّه دارند در کاخ بازی میکنند. گفت: پناه بر خدا! از رسول خدا شنیدم «هَلَاكُ أُمَّتِي عَلَى يَدَيْ غِلْمَة»[1] «أُغَيْلِمَةٍ سُفَهَاءَ»[2] اغیلمة من غلمان قریش16:56» دین من را چه کسی نابود میکند؟ یک جوانکهایی از قریش. فقط […]
محدث سنی از پیش بینی عاشورا می گوید
اما میخواهم استناد بکنم به چه چیزی که در بخاری نقل شده است، ابوهریره هم نقل کرده است. ابوهریره میگفت: من دو تا ظرف علم از پیغمبر دارم یکی از آنها را نقل کردم، یکی از آنها را اگر نقل بکنم این حلق من را میبرند، نمیگویم. در بخاری هم آمده است. این را نمیگویم، چون […]
چه کسانی اسلام را به فنا می دهند؟
در کافی شریف آن چاپ هشت جلدی دار الکتب الاسلامیه، هشت جلدی است، جلد 8، صفحهی 345، حدیث 543. روایت متعبر است حداقل، خیلیها میگویند: صحیح است. اصلاً بعضی از آقایان که کلّ کافی را قبول دارند امّا این روایت صحیحه هم است. تاریخ نیاز نیست، صحیحه باشد کتاب تاریخ طبری را میخوانند که صحیح […]
خاستگاه ها، ایدئولوژی و ساختار «حزب التحریر»
«حزب التحریر» را «تقی الدین النبهانی» محقق اسلامی فلسطینی الاصل، در سال 1953 پایه گذاشت. پایه گذار حزب التحریر در ابتدا، حرفی از ضرورت تأسیس حکومت اسلامی به میان نیاورد، ولی بعدها این حزب به عنوان یک حزب بین المللی در آمد. نظریه سیاسی حزب التحریر بر پایه دو اصل قرار داشت: اول، نیاز به احکام و قوانین اسلامی موسوم به شریعت که شئون زندگی انسان (سیاست، اقتصاد، علوم و اخلاق) را در بر می گیرد. دوم، نیاز به حکومت اسلامی واقعی، زیرا یک جامعه عادل تنها در قالب چنین نظام سیاسی ای قابل دستیابی است. اسلام سیاسی متضمن ترکیب منحصر به فرد دین و سیاست است و میان دین و دولت جدایی وجود ندارد. حزب التحریر خود را نه یک سازمان مذهبی، بلکه یک حزب سیاسی می شناسد که ایدئولوژی اش بر پایه اسلام قرار دارد. حزب التحریر مانند اکثر گروه های مذهبی، مدعی رسالتی خدادادی برای دعوت مردم به اسلام و احیای سلطنت خداوند بر روی زمین است که نام آن را «خلافت» می گذارد. و با استفاده از قرآن و حدیث، از حقانیت ایدئولوژی خود دفاع می کند.
حزب التحریر، یک سازمان جنبش اجتماعی
در این مقاله به بررسی عوامل ظهور حزب التحریر ( حزبی تحت رهبری فلسطینی ها) در آسیای مرکزی پرداخته شده است و از دیدگاه نظریات مختلف در مورد جنبشهای اجتماعی علل آن را بررسی کرده است. نظریه کارکرد گرایی ساختاری به ما می گوید که این گروه به دلیل گرفتاری های اقتصادی و اجتماعی دوران گذار ( پس از شوروی) سر بر آورده است. نظریه بسیج منابع می گوید دست رس پذیری منابع انسانی، سازمانی، مالی، مشروعیتی، هویتی و نهادی می تواند ظهور حزب التحریر را در جمهوری های آسیای مرکزی توضیح دهد. مدعای نظریه فرایند سیاسی این است که ظهور حزب التحریر به فرصت های سیاسی ربط دارد؛ فرصت هایی که با افزایش سرکوب ها توسط دولت و نبود کانال های سیاسی جانشین ایجاد می شوند. بر اساس نظریه چارچوب سازی، این حزب توانست چارچوب های موفقی را به کار گیرد که با فرهنگ محلی و واقعیات سیاسی و اقتصادی موجود هم خوانی دارند. – اما طبق نظر مؤلف، فروپاشی و تجزیه اتحاد شوروی یک خلأ ایدئولوژیک را در بخش هایی از آسیای مرکزی به وجود آورده که حزب التحریر برای جبران این خلأ بوجود آمد.
حزب التحریر و خشونت سیاسی
حزب التحریر یکی از احزابی است که به دنبال احیای خلافت، گاهی متوسل به خشونت میشود. این گروه قبلا به صورت مسالمت آمیز با مسائل رفتار میکرد اما به مرور زمان،طبق نظر برخی اندیشمندان به خشونت گراییده است. در این مقاله، مؤلف با استفاده از نظریات جامعه شناختی مختلف، نظیر: نظریه بسیج منابع، فرآیند سیاسی و.. این مسأله را بررسی کرده است که حزب التحریر چه مقدار به خشونت گراییده و در آینده احتمال دارد این خشونت ازدیاد پیدا کند. در این مقاله بیشتر بر فعالیتهای حزب التحریر در ازبکستان تاکید شده است.
حزب التحریر در آسیای مرکزی
حزب التحریر احتمالا در اوایل دهه 1990 تا اواسط آن در آسیای مرکزی فعال شد. به نظر می رسد که مبلغان اردنی، تحت پوشش تبلیغ اسلام، نخستین هسته ها را در ازبکستان تشکیل دادند. با این حال، این امکان نیز وجود دارد که ادبیات حزب التحریر در دهه 1980 به آسیای مرکزی، که آن زمان بخشی از شوروی بود، رسیده باشد. تحت هدایت «یوسف شیخ عبد القدیم زلوم»، جانشین نبهانی، حزب التحریر فعالیت های خود را در آسیای مرکزی پس از شوروی افزایش داد. واکنش دولت های منطقه به ظهور این حزب، اقدامات سرکوب گرانه علیه اعضای آن بود. با این حال، مقامات تاجیک، ازبک، قزاق و قرقیز نتوانسته اند فعالیت های این گروه را در کشورهای خود خنثی کنند. از آن جا که حزب التحریر به صورت مخفی عمل می کند، اعضایش در آسیای مرکزی شناخته شده نیستند. برآوردهای کلی صورت گرفته درباره تعداد اعضایش از دو هزار نفر تا صد هزار نفر بوده است. در این مقاله به بررسی جایگاه حزب التحریر در کشور های منطقه آسیای مرکزی به خصوص ازبکستان، تاجیکستان و قزاقستان پرداخته می شود.
حزب التحریر ازبکستان
خبر فعاليت اين حزب در ازبكستان اولينبار در اواسط دهه 1990 منتشر شد. به نظر ميرسد خاستگاه اين حزب در ازبكستان بوده و بعدها به تاجيكستان و قرقيزستان سرايت كرده است. انديشههاي اين جنبش برگرفته از آراي اخوانالمسلمين است، شيخ محمد تقي الدين النهباني، مؤسس حزب التحرير، درسال 1909 در روستاي اجزم در استان حيفا متولد شد. چگونگی تاسیس و ساختار فکری و فعالیتهای این حزب در ادامه مورد بررسی قرار گرفته است.
