پدر! آخر چرا دنیا به ما آسان نمی گیرد؟
پدر! آخر چرا دنیا به ما آسان نمی گیرد؟ غروب غربت ما از چه رو پایان نمی گیرد؟ پدر! حالا که تو در آسمان هستی بپرس از ابر که من از تشنگی پر پر زدم، باران نمی گیرد؟ علی اکبر پس از این شانه بر مویم نخواهد زد علی اصغر سر انگشت مرا، […]
شب است و دشت، هیاهوی مبهمی دارد
شب است و دشت، هیاهوی مبهمی دارد ستاره سوخته ای ، صحبت از غمی دارد شب است و بر لب شطّ فرات ، زمزمه ای است به پای نخل که گیسوی در همی دارد شب است و ماه به هر خیمه ای که می نگرد نشسته مادری و بزم ماتمی دارد شب است ودشت به […]
ملک را زین مصیبت اشک غم در دامن است امشب
ملک را زین مصیبت اشک غم در دامن است امشب فلک را زآتش ماتم شرر در خرمن است امشب خدا را ای صبا با خاتم پیغمبران بر گو که در دشت بلا جسم حسین بی مدفن است امشب سلیمان جهان را تشنه ببریدند انگشتش دریغا خاتمش اندر کف اهریمن است امشب زپیکان بلا جسم حسینت […]
اگر صبح قیامت را شبی است ، آن شب است، امشب
اگر صبح قیامت را شبی است ، آن شب است، امشب طبیب از من ملول و جان ز حسرت بر لب است، امشب فلک! از دور ناهنجار خود، لختی عنان در کش شکایت های گوناگون مرا کوکب است، امشب برادر جان! یکی سر بر کن از خواب و تماشا کن که زینب، بی تو […]
پرده بر می‌دارد امشب، آفتاب از نیزه ها
پرده بر می‌دارد امشب، آفتاب از نیزه ها می‌دمد یک آسمان خورشیدِ ناب از نیزه ها می‌شناسی این همه خورشید خون‌آلود را آه! ای خورشید زخمی! رُخ متاب از نیزه ها کهکشان است این بیابان، چون که امشب می‌دمد ماهتاب از نیزه ها و آفتابْ از نیزه ها ریگ‌ریگش هم گواهی می‌دهد، روز حساب کاین […]
خم شد گذاشت روی زمین گوشواره را
خم شد گذاشت روی زمین گوشواره را تا قدری التیام دهد، گوش پاره را آتش گرفته گوشه ی دامان کوچکش آبی نبود، چاره کند این شراره را ازخیمه های سوخته تا گود قتلگاه هاجرشد و دوید به هرسو، اشاره را باران تازیانه و سیلاب سیلی، اشک تاریک کرده بود، نگاه ستاره را ازحال رفت ، […]
تحلیلی درباره‌ی پاداش گریه بر امام حسین علیه السلام
گریه بر امام حسین (ع) در جایگاه یک عمل عبادی که در خور اجرو ثواب فراوانی است همچون سایر عبادات ارتباطی تنگاتنگ با نیت افراد پیدا می کند یعنی اگر اولا خالصانه و به قصد تقرب به خدا انجام شود وثانیا با معرفت و شعور همراه باشد به بالاترین درجه پذیرش می رسد ، از سوی دیگر گناه و فسق و آلودگی انسان هم به قدری نباشد که مانع رسیدن به این فیض های الهی شود .هدف اصلی از تشکیل مجالس و محافل حسینی زنده نگاهداشتن مکتب اباعبدالله الحسین (ع) است و اگر این مجالس با اخبار و مطالب سست و ضعیف و چه بسا کذب و نادرست و وهن آمیز برپا شود هرگز به آرمان های امام حسین (ع) منتهی نمی شود.
فضیلت گریستن و عزداری برای امام حسین علیه السلام
در باره ثواب عزاداری و گریستن بر مصائب امام حسین (ع) و اهل بیت آن حضرت روایات فراوانی ازپیامبر (ص) و امامان معصوم (ع) نقل شده و شیعیان به این امرتشویق و ترغیب شده اند ،مژده هم جوار بودن دردرجات بالای بهشت با حضرات ائمه و جای گرفتن در غرفه های آن ، سفارش به ملک الموت بر مهربانی باعزاداران حسین (ع) ، طلب آمرزش و حرام بودن آتش جهنم برصورت آنان در روایات آمده است . از طرفی در ثواب سرودن شعر در عزای امام حسین (ع) و فضیلت گریستن و گریاندن دیگران حتی به صورت تباکی نیز احادیث فراوانی ازائمه اطهار(ع) نقل شده است.
شهادت امام حسین(علیه السلام) در گفتار امامان(علیهم السلام)
توصیف حضرت علی (ع) از سرزمین کربلا در هنگام عزیمت به جنگ صفین به این که کربلا منزلگاه و جایگاه فرود و محل مرگ مردانی است که در آنجا کشته می شوند و بی حساب وارد بهشت می شوندو نیز عتاب کوفیان به دلیل رفتار ننگ آورشان با فرزند پیامبرکه دعوتش کرده اند و هم چنین معرفی کسانی که با فرزندش حسین (ع) به جنگ و مقاتله خواهند پرداخت از یک سو و نیز نقل جمله معروف لا یوم کیومک از امام حسن (ع) خطاب به برادرش حسین (ع) در باره شهادتش توسط بنی امیه و نیز پیشگویی های خود حضرت سید الشهداءا(ع) از فرجام قیام کربلا در قالب خطبه ها ونامه ها و گفت و گوهای مختلف با برخی از بنی هاشم و دیگرمسلمانان که نشان می دهد ایشان سال ها قبل حتی از زمان حیات رسول خدا ازشهادت خود آگاه بوده ازسوی دیگر نشان از آگاهی امامان در باره شهادت امام حسین (ع) بوده است .
شهادت امام حسین علیه السلام در گفتار پیامبران علیهم السلام
انبیای الهی در روایات فراوانی از امور غیبی و حوادث آینده خبر داده اند و اخبار از شهادت امام حسین (ع) نیز از این مقوله است ، خبر دادن حضرت عیسی هنگام عبور از زمین کربلا از شهادت حسین (ع) و یا تاسی حضرت اسماعیل به امام حسین (ع) به عنوان الگو و اسوه در ابتلا به بلاها و مصیبت ها ، اخبار جبرئیل از شهادت حسین (ع) در کربلا و دادن مقداری از تربت کربلا به پیامبر (ص)و پیشگویی های پیامبر اکرم (ص) و بیان آن در مناسبت های مختلف و به صراحت نام قاتل فرزندش حسین (ع) را بردن ، در کتاب های تاریخی و حدیثی شیعه و سنی وجود دارد.
جایگاه و منزلت امام حسین علیه السلام در نزد معاصران خویش
موقعیت معنوی و اجتماعی ممتاز امام حسین (ع) تنها در میان مردم حجازو کوفه که سال ها آن حضرت با آنان زندگی کرده بود به چشم نمی خورد بلکه حسین بن علی (ع) ازچنان موقعیت و منزلتی در میان مسلمان عصر خویش و اشراف و بزرگان شهرهای مختلف برخوردار بود که نظیرش را نمی توان در هیچ یک از معاصران و همتایان وی یافت .
جایگاه و منزلت امام حسین علیه السلام نزد پیامبر صلی الله علیه و آله
عنایت ویژه و اظهار محبت های فراوان پیامبر (ص) به امام حسین (ع) بر همه اصحاب و مردم نمایان بود و پیامبر می کوشیدبا جملات و تعابیر متعدد و رفتارهای مختلف مردم را از علاقه خود به حسنین (ع) آگاه کندتا شاید جلوی بی مهری ، ستم ها و حق کشی هایی را که در آینده نزدیک در حق اهل بیتش روا خواهند داشت گرفته و مسلمانان را به تلاش در حمایت ازخاندان وحی و پیروی از سیره آنان وادارد و این مسئله دراخبار فراوان منابع حدیثی شیعه و سنی از رسول خدا (ص) به خوبی نمایان است . این روایات سه دسته اند اول سخنان رسول خدا (ص) در باره مقام و موقعیت اهل بیت (ع) دوم احادیثی د باره مناقب و جایگاه حسنین (ع) از نظر پیامبر (ص) و سوم روایات در خصوص منزلت و مقام حسین (ع) از منظر رسول اکرم (ص).
