دلیل و انگیزه‌ی عمل خیر

با توجه به دعای ابو حمزه ثمالی: «… لَسْتُ أَتَّکِلُ فِی النَّجَاةِ مِنْ عِقَابِکَ عَلَى أَعْمَالِنَا بَلْ بِفَضْلِکَ عَلَیْنَا…»؛ اگر قرار نیست روی اعمالمان حساب باز کنیم، پس چرا و با چه انگیزه‌ای عمل خیر انجام دهیم؟

روایتی از امیرالمؤمنین علیه السلام با توجه بن سن عقیل

در حدیثی از امام علی(ع) نقل شده: «من از زمان تولد مظلوم بوده‏ ام به طورى که گاهى عقیل به درد چشم مبتلا می‌شد، می‌گفت من نمی‌گذارم دوا به چشم من بریزید مگر این‌که اول به چشم على بریزید. با این‌که من مبتلا به درد چشم نبودم»، آیا این روایت با توجه به سن عقیل قابل قبول است؟