معنی تمسک به قرآن و عترت

برگرفته از کتاب « شرح الطیبی» ج 12 ص 3909
علاقه ویژه پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم به حسنین علیهما السلام

برگرفته از کتاب «الطبقات الکبری» جزء 1 ص 266
توسل به امام صادق علیه السلام

برگرفته از کتاب «ارشاد السالک»
امام صادق علیه السلام از منظر «نووی»

برگرفته از کتاب «تهذیب الاسماء و اللغات» ج 1 ص 149 و 150
دو عامل هدایت

برگرفته از کتاب «صحیح سنن ترمذی» ج 3 ص 542 و 543
صحابی ملعون

برگرفته از کتاب «المطالب العالیه» ج 18 ص 265
توسل به ائمه بقیع

برگرفته از کتاب «ارشاد السالک» جزء 1 ص 586 و 587
درآمدی بر نهج البلاغه – جلسه سیزدهم

حجت الاسلام کاشانی روز جمعه مورخ 23 تیر 1396 به ادامه سلسله جلسات «درآمدی بر نهج البلاغه» پرداختند که مشروح این جلسه تقدیم می شود.
امامت و طهارت اهل بیت علیهم السلام

برگرفته از کتاب «الطبقات الکبری» جزء 1 ص 318
اهمیت تبلیغ محبت امام حسن علیه السلام

برگرفته از کتاب « الطبقات الکبری» جزء 1 ص 259 و 260
آفرینش نوری امیرالمؤمنین علیه السلام در میراث مکتوب امامی

آفرینش نوری امیرالمؤمنین علیه السلام با قید کیفی همگون و همراه با آفرینش نوری رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم ،
از موارد کاربرد واژگانی نور در میراث مکتوب اسلامی بوده و دادههای آن در میراث مکتوب امامی در دو ساحت کلان گزارشهای مأثور و رویکردهای عالمان آن، جلوهگر گشته است. گزارشهای مربوط به این موضوع را ـ که حدیث نور نیز خوانده شده ـ در بسیاری از معتبرترین میراثهای مکتوب امامی ـ با وجود جریانهای متنوع حدیثی و کلامی در میان مؤلفان آن ها ـ می توان مشاهده کرد. تنها مسندهای آن با دستکم هجده طریق، از رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم و نیز برخی امامان معصوم علیهم السلام قابل دسترسی است که بر پایه معیارهای سنجش اعتبار حدیث، در دستة والاترین گونة حدیثی یعنی «احادیث متواتر» طبقهبندی میکردند. در ساحت رویکردهای عالمان امامی در میراث مذکور، علاوه بر همگرایی با ساحت گزارشها، کارکردهایی نیز از آن به ثبت رسیده که از آن جمله می توان به کارکردهای تاریخی، کلامی و تفسیری اشاره کرد.
ممانعت مروان از زیارت قبر پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم

برگرفته از کتاب «المستدرک» جزء 4 ص 560 و کتاب «الغدیر علامه امینی» ج 5 ص 219
اعتراف به ولایت تکوینی اهل بیت علیهم السلام

برگرفته از کتاب «سیرأعلام النبلاء» و کتاب «الأصابة»
وصیت جاودان

برگرفته از کتاب «المسند» جزء 18 ص 114