امام مجتبی علیهم السلام – برگه 10

روح پدرم شاد که مي گفت به من

روح پدرم شاد که مي گفت به من خوش باد دمي که ديده آيد به سخن عمري به زبان بي زباني چون اشک يک چشم حسين گفت،يک چشم حسن شاعر: سعید حدادیان

در مدح حسن لنگ کميت آمده است بيتي است مرا که شاه بيت آمده است بر جمله گدايان جهان مژده دهيد ميلاد کريم اهل بيت آمده است شاعر: مهدی آصفی

به روز نيمه‌ي ماه صيام ربّ ودود كمال رحمت ايزد زغيب شد به شهود به مولد حسن مجتبي ز عرش برين بلند گشت ندا آفرين بر اين مولود شاعر: محمد علامه

ياسي که بهشت بوستانش گردد لبريز ستاره آسمانش گردد اين ماه که از پرده برون مي‌آيد خورشيد گداي آستانش گردد شاعر: محمود تاری (یاسر)

بر روشني ماه دليل آمده است بر کعبه عاشقان خليل آمده است اين مولد آسماني کيست کز او بوي پر و بال جبرئيل آمده است شاعر: محمود تاری (یاسر)

آئينه‌ي حلم احمدي كيست؟ حسن مرآت صفات سرمدي كيست؟ حسن در گلشن مرتضي و باغ زهرا نورسته گل محمدي كيست؟ حسن شاعر: علی آهی

برخيز كه ماه انجمن، پيدا شد سيماي امام ممتحن، پيدا شد در ماه خدا، تجلي حسن ازل در صورت و سيرت حسن، پيدا شد شاعر: دکتر قاسم رسا

مرآت جمال ذوالمنن آمده است برخلق امام ممتحن آمده است بر روي نکويش صلواتي بفرست چون يوسف فاطمه حسن آمده است شاعر: سید رضا مؤید

تا حُسن، به ذهن شعر من مي آيد تا خاطره ام نام حسن مي آيد اين عطر محمدي است کز خانه ياس تا کوچه ي گل هاي چمن مي آيد شاعر: غلامرضا شکوهی

تنها نه ز شاخسار، سنبل مي ريخت بر مقدم او بهار هم گل مي ريخت افروخت چو در باغ، گل رخسارش صد حنجره فرياد ز بلبل مي ريخت شاعر: غلامرضا شکوهی

زين غنچه که در خانه‌ي مولا خندد امشب همه عالم ز تماشا خندد در پرده‌ي شرم و شادي از شوق حسن زهرا به علي علي به زهرا خندد شاعر: سید رضا مؤید

حيدر که بتان کعبه بشکست به دست او را پسري خدا جمال است به دست امشب به حريم علوي مي‌گردد يک دسته گل محمّدي دست به دست شاعر: سید رضا مؤید

يار آمد و هستي جهان پابستش ميخانه‌ي عشق ناز چشم مستش حسن است سراپا و حسن دارد نام صد باغ گل محمدي در دستش شاعر: سید رضا مؤید

دل را به مدينه مست مست آورديم بر قامت رنج و غم شكست آورديم عيد حسن و مدينه و ماه خدا ما ليله‌ي قدررا بدست آورديم شاعر: سید رضا مؤید