دسته: سیره و زندگانی اهل بیت علیهم السلام

علی علیه‌السلام و تهیه گزارش از لشکر کفر – قسمت اول: بررسی روایی

در منابع حدیثی و تاریخی آمده است که پس از جنگ احد، رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله به علی علیه‌السلام فرمان می‌دهد که به رزمگاه رفته و احوال مشرکین را برای ایشان گزارش دهد. یعنی در واقع امیرالمؤمنین مسئول آن بود که ببیند لشکر کفر آرایش نظامی گرفته است یا نه؟ که در این صورت مسلمین، خود را برای رویارویی آنان آماده کنند.
تهیه و تنظیم: مرتضی میرکو.

جانباز احد؛ قسمت دوم – طلحه در برابر علی علیه‌السلام

عده‌ای برآنند تا بگویند رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله در روز احد دستی بر ضخم‌های طلحه کشید و او را شفا داد. و نیز می‌گویند در آن روز طلحه به کمک پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله شتافت و او را از چاله‌ای بیرون آورد و پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله نیز به پاس جانفشانی‌هایش لقب شهید زنده را به او عطا کرد. اما پذیرفتن اینگونه فضایل با نگاهی گذرا به تاریخ روز احد و سوابق طلحه، قابل توجیه نیست.
تهیه و تنظیم مرتضی میرکو.

جانباز احد؛ قسمت اول

ضخم‌ها و جراحات علی علیه‌السلام بعد از جنگ احد نمایان شد. او آنقدر آسیب دیده بود که سراپا ضخم شده بود و به سان تکه‌ای از یک گوشت درآمده بود. تاریخ بیانگر چگونگی این جراحات است.
تهیه و تنظیم: مرتضی میرکو.

علی علیه السلام؛ بیانگر فضایل سعد بن ابی‌وقاص!

برخی برآنند تا بگویند، سعد بن ابی وقاص هم در میدان جنگ احد خودی از خود نشان داده که پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله به خاطر آن، او را با جمله حیرت انگیز «پدر و مادرم به فدایت» خطاب کرده است. جمله‌ای که علی علیه‌السلام درباره‌اش فرموده است:« پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله جز سعد، آن را برای هیچ کس خطاب نکرده است.» حال وقتی ما به سوابق سعد نظر می‌افکنیم، در صحت این ماجرا و نیز در صحت جمله منقول از علی علیه‌السلام تردید می‌کنیم.
تهیه و تنظیم: مرتضی میرکو.

لا سیف الا ذوالفقار

می‌دانیم که علی علیه‌السلام در روز احد آنقدر شگفتی ساز شد که جبریل را نیز به وجد آورد. به طوری که با صدای بلند در آسمان‌ها فریاد زد: لا سیف الا ذوالفقار و لا فتی الا علی. (هیچ شمشیری همانند ذوالفقار و هیچ جوانی نیز همانند علی علیه‌السلام نیست.) همانطور که مشهود است این جمله از تعابیر ارزنده‌ای برخوردار است. ک
تهیه و تنظیم: مرتضی میرکو.

امام هادی علیه السلام و شیعیان غالی‌

مشکلات درونی شیعه کمتر از مشکلاتی نبود که از خارج و به وسیله دشمنان بر آنان وارد می‌شد. به ویژه که مشکلات درونی در افزایش مشکلات خارجی تأثیر مستقیم داشت. به همین جهت، امامان شیعه علیهم السّلام به هر شکلی بود سعی داشتند تا دامن تشیع را از لوث غلوّ پاک کرده و غلات را از خود طرد نمایند و بدین وسیله راهی برای حل مشکلات درونی خود پیدا کنند.

امام هادی علیه السّلام و فرهنگ دعا و زیارت‌

در کارنامه امام هادی علیه السّلام نیز دعا و زیارت از نظر تربیت شیعیان و آشنا ساختن آنها با معارف شیعی، نقش عمده‌ای ایفا کرده است. این دعاها به جز راز و نیاز با خدا، به صورتهای مختلف، به پاره‌ای از مسائل سیاسی- اجتماعی نیز اشاراتی دارد؛ اشاراتی که در حیات سیاسی شیعه بسیار مؤثر بوده و به طور منظم، مفاهیم خاصی را به جامعه تشیع القا می‌کرده است

اصالت قرآن در مکتب امام هادی علیه السّلام‌

از انحرافاتی که غلات شیعه پدید آورده و سبب حمله دیگر فرق اسلامی به آنها شدند، مشکل تحریف قرآن بود؛ مسأله‌ای که اهل سنت نیز به علت اشتمال کتابهایشان به پاره‌ای از روایات نادرست حاوی تحریف، گرفتار آن هستند. در عین حال اکثریت مسلمانان اعم از اهل سنت و شیعه امامی، بجز پاره‌ای از غلات، به شدت با این اعتقاد نادرست برخورد کرده‌اند. با این حال، چنانکه از ایضاح ابن شاذان و انتصار خیاط معتزلی برمی‌آید، در قرن سوم هجری، اتّهام اعتقاد به تحریف قرآن به شیعه بر سر زبانها بوده است.

وکلای امام هادی علیه السّلام و اختیارات آنان‌

دوران آخرین امامان شیعه علیهم السّلام همراه با اختناق شدید از سوی خلفای عباسی بود. در عین حال در همین دوران، شیعه در سر تا سر بلاد اسلامی گسترده شده بود. رشد کمّی شیعه در این دوران، از فعالیتهای ضد شیعی که از این دوره بر جای مانده و همچنین از اقدامات سیاسی و نظامی حکام به منظور جلوگیری از گسترش روزافزون تشیع به خوبی روشن است.ولی به منظور ارتباط امام علیه السلام با شیعیان مساله وکالت بیشترین نقش را ایفا میکرد که این سیستم ضامن پیدایش و دوام و استحکام این ارتباط بود.

برخوردهای متوکل با امام علیه السّلام‌

امام هادی علیه السّلام در مدت اقامت اجباری‌اش در سامرّاء، به ظاهر زندگی آرامی داشت، و متوکل می‌خواست ضمن نظارتهای کلّی و تحت کنترل گرفتن، وی را در نقش یکی از درباریان در آورده و از أبّهت و عظمت آن بزرگوار در چشم مردم بکاهد.اما چه شد !!!!؟؟؟

سیاست متوکل در برابر امام هادی علیه السّلام‌

پیش از آن که متوکل سر کار آید، سیاست خلفا همان سیاست مأمون بود. این سیاست، از معتزله در برابر اهل حدیث، که سنیان افراطی بودند، دفاع می‌کرد و این مسأله، فضای سیاسی مساعدی برای علویان به وجود آورده بود. با آمدن متوکل، تنگ‌نظریها از نو آغاز شد و با حمایت از اهل حدیث و بر انگیختن آنها بر ضدّ معتزله و شیعه، سرکوبی جریانات مزبور با شدّت هر چه بیشتر دنبال شد.

اصحاب امام و حفظ میراث فرهنگی شیعه‌

نگارش جوامع حدیثی در میان اصحاب ائمه علیهم السّلام بسیار طولانی است، به ویژه، پس از دوران امام صادق علیه السّلام، افراد زیادی در جامعه شیعه مصمم شدند تا روایات را جمع‌آوری کرده و آنها را برای شیعیان ساکن در کشورهای دور و نزدیک به منظور راهیابی به افکار و اندیشه‌های اهل بیت، بفرستند. با گذشت زمان بر شمار این مؤلفان افزوده شد و کتابهای بیشتر و مفصلتر تألیف شد.

امام علیه السلام و رابطه او با شیعیان‌

پراکندگی شیعیان را، در شصت سال پایانی دوران حضور تا آغاز غیبت صغرا، از شواهد و قرائن تاریخی که حتی در احادیث فقهی نیز فراوان به چشم می‌خورد به روشنی می‌توان یافت. در اینجا ابتدا پراکندگی شیعیان در دوران مذکور و سپس چگونگی رابطه امام با آنها را مورد بحث قرار می‌دهیم. این نوشتار برگرفته از کتاب حیات فکری و سیاسی ائمه نوشته رسول جعفریان از صفحه 546 تا 554 می باشد.