جايگاه انسان و منزلت او در سيره امام مهدي(عج)

در اين فرصت ادامه ي گفت و گو ي خبرنگار ايسكا با حجت الاسلام ملكي، عضو هيات علمي پژوهشكده مهدويت و آينده پژوهي با موضوع «موارد و مصاديق سيرۀ امام مهدي(عج) در تكريم انسان» از منظر فرهيختگان محترم خواهد گذشت.

آیا زمان ظهور امام زمان‌ علیه‌ السلام مشخص است و اگر چنین است تقاضای تعجیل چه معنایی دارد؟ 

زمان ظهور امام زمان‌ علیه‌السلام نزد خداوند مشخص است؛ اما نزد دیگران مشخص نیست. کسی که آن زمان را تعیین کند، در روایات ائمه اطهار‌ علیهم‌ السلام تکذیب شده است. به چند نمونه از این روایات اشاره می‌شود: ابو بصیر می‌گوید: از امام صادق‌ علیه‌ السلام در باره [زمان ظهور] حضرت قائم‌ علیه‌ السلام سؤال […]

مدّت زمان زندگی امام زمان (عج) با امام عسگری ـ علیه السّلام ـ چه کسانی او را دیده‌اند؟ 

امام زمان ـ علیه السّلام ـ را در حیات پدر بزرگوارش سه گروه از معاصرینش دیده‌اند: ۱. اهل بیتش مانند عمّه‌اش حکیمه خاتون (عمّه امام عسگری ـ علیه السّلام ـ) و خادمان حضرت عسگری مانند ابو نصر ظریف؛ ۲. گروه دوم از نواب اربعه عمری که وکالت امام هادی ـ علیه السّلام ـ و امام عسگری ـ علیه السّلام ـ را داشت و بعد از آن‌ها اوّلین نایب خاص امام زمان (عج) بود که حضرتش را در حیات پدرش زیارت کرد؛ ۳. گروه سوّم شیعیان خاص و اصحاب بزرگوار امام عسگری ـ علیه السّلام ـ از این امر (ولادت امام مهدی (عج)) مطلع شده و به زیارتش مشرّف شدند از جمله آن‌ها احمد ابن اسحاق قمی و بسیاری از شیعیان دیگر که به حضور حضرتش مشرّف شدند.

آیات المهدی در قرآن کدام‌اند؟

در قرآن، آیات متعددی وجود دارد که به حضرت ولی عصر‌ علیه‌ السلام مربوط می‌شود. این آیات،‌ به صورت تفسیر،‌ تأویل و تعیین مصداق،‌ بر آن حضرت و حکومت جهانی ایشان،‌ قابل تطبیق است.

در تفاسیر اهل سنت چه آیاتی بر امام زمان‌ علیه‌ السلام تفسیر شده است؟

آیاتی از قرآن کریم در باره حضرت مهدی‌علیه‌السلام است و روایات فراوانی نیز تفسیر آن آیات را بر عهده دارند و اکنون،‌ برخی از آن آیات را – که از منظر مفسران اهل سنت به حضرت مهدی‌ علیه‌ السلام اختصاص دارند – تقدیمتان می‌کنیم.

شاخصه های حکومت امام مهدی عجل الله فرجه در قرآن و روایات و ادعیه

در این گفتار به سه شاخصه اساسی و مهم حکومت حضرت پرداخته ایم:
۱٫ عدالت (در همه حوزه های سیاسی، اجتماعی، قضایی، اقتصادی، فرهنگی و…)
۲٫ امنیت (در همه بخش ها از جمله امنیت اجتماعی، امنیت قضایی، امنیت اخلاقی و روانی و…)
۳٫ احیای کتاب خدا و سنت نبوی.
برای اثبات این سه مؤلفه مهم هم به آیات و روایات و ادعیه به گونه ای که دلالت صریح داشته باشند استناد گردید و هم با توجه به این که حکومت مهدی(عجل الله فرجه) به عنوان بشارت و منت الهی است و نیز در دعای افتتاح به عنوان دولت کریمه که ضامن کرامت مؤمنان در دنیا و آخرت است، این سه شاخصه مورد بررسی قرار گرفته است.

فرايند آگاهی شيعيان از علم غیب امامان – سید عبدالحمید ابطحی

 این که محیط اجتماعی، حقایق معارف دینی را به تدریج درک می کند، امری روشن است؛ به تعبیر دیگر تلقی جامعه از دین، امری   تاریخی است. این روند را در موضوعات مختلف می توان پی گیری کرد. نوشتة حاضر نشان می دهد که اطلاع از غیب در جامعة جاهلی، به ملائک یا جن منحصر بوده است؛ از این رو نبی اکرم صلی الله علیه وآله وسلم در آغاز دعوت با این پرسش مواجه می شدند که چرا مَلَک نیستند و یا متهم به جادوگری و کهانت می شدند؛ تا این که در اثر کثرت آیات و معجزات، نبوت ایشان پذیرفته شد و در نتیجه، آگاهی از غیب ـ در نظر جامعه ـ به پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم منحصر شد. این زمینة تاریخی موجب شد امیرالمؤمنین علیه السلام نیز در اخبارات غیبی خود، به ویژه در ایام خلافتشان، با اتهام های دعوی نبوت، علم غیب و کهانت مواجه شوند. این مشکل، در طول دوران امامت برقرار بود؛ اما در میان شیعه، تحقق بسیاری از پیش بینی های امیرالمؤمنین علیه السلام زمینه را آماده کرد تا شیعیان با مقولة امکان آگاهی از غیب ـ بدون کهانت و نبوت ـ آشنا شوند . ائمه علیهم السلام این موضوع را به تدریج به شیعیان آموزش دادند.[1]

مشتركات قرآن و حجّت زمان(عجل الله فرجه) – عبدالحسن تركی

قرآن چراغی است پرتوافكن كه ابداً خاموش نمی شود و تا دنیا برقرار است مردم از هدایت او منقطع نشده، از پرتو آن كسب نور خواهند كرد. همین ملاك در وجود نازنین پیامبر اكرم(صلى الله علیه وآله) و اوصیای گرامی او نیز بنا به آیه مباركه: إنّا أرسلناك شاهداً … و سراجاً منیراً. موجود است. […]

ویژه نامه مهدوی عجل الله تعالی فرجه الشریف

موضوع بحث, اثبات وجود مقدس حضرت بقیت الله الاعظم, امام عصرـ ارواحنافداه ـ بر اساس دلایل عقلی است. روشی را كه برای اثبات این مطلب از نظر عقل برگزیده ایم, روش معروف منطقی به نام روش (سبر و تقسیم) است كه آن را روش (تردید) نیز گفته اند. از این روش, متكلمان امامیه در كتاب های كلامی خود بهره برده اند; از جمله شیخ طوسی, در كتاب الغیبه بر اساس این روش, بر وجود حضرت امام عصر ـ ارواحنافداه ـ استدلال كرده است. قبل از ایشان, سید مرتضی در كتاب الذخیره و دیگر كتاب های مربوط به مسئله ی امامت این روش را به كار گرفته است و قبل از سید مرتضی, شیخ مفید در آثار مربوط به مسئله ی مهدویت و امام عصر(عجل الله فرجه) از این روش استفاده كرده است.
در این جا چند نكته را به عنوان پیش درآمد بحث یادآور می شوم

غیبت صغری و وضعیت علمی، فرهنگی شیعه – قسمت دوم – حسن حسین زاده شانه چی

در قسمت اول مقاله حاضر، سابقه بحث از غیبت در كلام معصومین (علیهم السلام) زمینه هاى اجتماعى و سیاسى غیبت امام عصر (عجل الله تعالی فرجه)، تاریخ غیبت صغرى و وضعیت سیاسى جامعه اسلامى در این عصر مورد بررسى قرار گرفت. در این قسمت، نویسنده جغرافیاى انسانى شیعه و تركیب جمعیتى مهمترین شهرهاى اسلامى در عصر غیبت صغرى را به اجمال مرور خواهد كرد.
در دوران غیبت صغرى شیعیان در شهرهاى مختلفى در بلاد اسلامى مى زیستند. تراكم جمعیتى شیعیان در برخى شهرها به گونه اى بود كه قشر غالب جمعیتى را تشكیل مى دادند و به واسطه كثرت جمعیت شیعى و غلبه این مذهب، آن شهر به عنوان شهرى شیعه مذهب و یا داراى گرایش هاى شیعى، شناخته و معروف مى شد، مانند شهرهاى قم و كوفه. در بسیارى از شهرها جمعیت شیعیان به صورت اقلیت وجود داشتند. در گزارش هاى تاریخى پراكنده اى كه نقل شده به وجود شیعیان در شهرهاى مختلف اشاره شده است. این جا به طور مختصر پراكندگى شیعیان در سرزمین هاى اسلامى را در این عصر بررسى مى كنیم.

طول عمر حضرت مهدی؛ دلايل عقلی و روایی

یکی از مسائل مهم در مبحث مهدویت كه همواره مورد توجه بوده است، مسأله طولانی شدن عمر آن امام عزیز می باشد. این امر توسط شبهه افكنان راجع به وجود مقدس حضرت بقیة الله عجّل الله تعالى فرجه الشریف از یك سو و دانشمندان پیرو مكتب اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام كه در […]

امام زمان عجل الله تعالی فرجه شریف در روایات

احادیث مربوط به این باب، قسمت عمدهای از روایات را تشكیل میدهد و مهمتر اینكه نه تنها این روایات، در جوامع شیعه نقل شده بلكه در كتب حدیث اهل سنت نیز به طور مبسوط نقل شده است و نیز بعضی از آنان، مستقلاً كتابهایی به نام آن حضرت، تألیف نموده اند.

رجعت در آخرالزمان در كتب مقدس

رجعت از جمله اعتقادات شیعه اثنی عشری است كه بیشتر در موضوعات مطروحه در مهدویت به كار برده می شود و از مصدر ثلاثی مجرد از باب رجع به معنی بازگشتن و برگشتن است.