سینهای بلاکش

اگر قلب سلیم در محبّت میخواهی، باید سینهای بلاکش داشته باشی! او میخواهد که تو را به خودش معتاد کند، لذا بلاهای رنگارنگی را بر سرت نازل میکند تا هیچ خیالی جز او نداشته باشی و تنها سراغ خانهی او را بگیری. منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص 172
ضرورت تحمّل تلخیها

چهل سال باید دندان روی جگر بگذاری و با کتکهایش بسازی و دم برنیاوری، آیا خودش را بدهد و آیا ندهد! رفیق، اگر میخواهی پیشرفت کنی، باید حتماً باید ریاضت همراه باشد؛ چون راه، باریک است و از سوراخ سوزن رد شدن، بسیار مشکل میباشد. دنیا سراسر بُت است. با بلا میخواهند بتها را از […]
گمگشته

آدمی اگر یک تومان از دستش برود، به اندازهی دنیایی غصّه میخورد و دور خودش میچرخد؛ امّا عمری است که خودش را گم کرده و خدایش را گم کرده؛ یک عمر است که شب و روز را بدون او سپری میکند، ولی هر روز میبینیم که از روز قبل، خوشتر است. منبع: کتاب پندهای آسمانی، […]
تولید بُخل

وقتی عبد دنیا شدی، خودت هم نمیتوانی از آن بهرهای ببری، چه رسد به آنکه به دیگران بخورانی! اصلاً ذات دنیا به گونهای است که بُخل میآورد. منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص 171
رودل کردن دنیایی

چرا هنگامی که خدا را صدا میزنید، بر طبق فرمایش معصوم (ع) که میفرماید: يَا مَنْ ذِكْرُهُ حُلْوٌ! مذاق جانت شیرین نمیشود؟! اینها تمام اثرات رودل کردن است. دنیا رودل میآورد! صبح تا شب، توجّه ما به غیر خدا است و دنیا نمیگذارد که ذکر، به دهانمان مزه کند. لذا صحبت از خدا و حرف […]
تعلّق به دنیا

همهی ناراحتیهای ما به این خاطر است که نسبت به جلوههای دنیایی درخواست داریم و آنها را میطلبیم. پس هنگامی که به آمالهایمان نرسیدیم، حالت حزن و ناراحتی به ما دست میدهد. اگر از همان ابتدا تعلّق خاطری به دنیا نداشته باشیم، هیچگاه محزون و مکدّر نخواهیم شد… تنها چیزی که انسان را راحت میکند، […]
محبّت دنیا

اگر آدمی هیچ گناهی را مرتکب نشود، همین که محبّت دنیا را در دلش راه داد، کافی است تا که او را از خدایش باز بدارد. منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص 170
گناه عظیم

بزرگترین گناه، حبّ دنیا است. حبّ دنیا، ضدّ حبّ الهی است و انسان را کور و کر میکند. انسان جنساً اهل خسران است: إِنَّ الْإِنْسانَ لَفِي خُسْرٍ. اگر دنیا را هفت چشمی بپایی، باز هم پایت در چاله است. از طرف دیگر، خداوند هم در این بازار دنیا به دنبال مشتری میگردد. پس بیاییم و […]
قهرمان وادی محبّت

وادی محبّت امام حسین (ع) سه مرحله دارد: اوّلین آنها، مرحلهی اقرار محبّت به قلب و زبان است. این درجهی همگانی است و اکثریت افراد در این مسیر حرکت میکنند. دومین مرحله، همان متّصف شدن به صفات خداوندی که هر کسی در این زاویه قدم برنمیدارد. اطعام، بخشش، احسان به خلق، آراسته شدن به صفات […]
با که هستی؟

دلهای همهی شیعیان، کربلا است. عقلها حسین (ع)، و نَفسها شمر [است]. خوب بررسی کنید که صبح تا شب، در امورتتان کدامشان را یاری میکنید. اگر که پیروی از عقل حقیقی کردید، همینجا کربلا میشود و دیگر هیچ غصّهای باقی نمیماند. حضرت سیّد الشّهدا (ع) پیر و مُرشد است؛ و هر کجا اسم او و […]
کشش معشوق

در میان مجلس یا در خلوتهای عاشقانه، ابتدا اوست که سیم اتّصال را وصل میکند؛ یعنی ابتدا سیّد الشهدا (ع) است که به جانب خاطرخواه خود رو کرده و جونم جونم میگوید و در پس آن، عاشق اجازه مییابد که برای حضرت گریه کند و فریادِ حسین جونم سر دهد. منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص […]
شریک خیرات

از عالم غیب به کلّ موجودات، خیری جاری میباشد که وصف ناشدنی است. و هر کس که مجالس اهل بیت (ع) را احیا کند، در این خیر شریک خواهد بود. منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص 168
نتایج گریهی خالصانه

اشک برای امام حسین (ع) اگر خالصانه باشد، نتایج عجیبی دارد. نتیجهی اوّل آن این است که: گریهی برای سیّد الشّهداء (ع) حبّ و بغض را زیاد میکند؛ و دین هم که چیزی جز حبّ و بغض نیست. دومین نتیجهی اشک، آن است که گریهی حقیقی و خالص، انسان را سخی میکند. تنها محک محبّت […]
عصارهی توحید

مقتل سیّد الشّهداء (ع) و مدح امیر المؤمنین (ع) عصارهی توحید است… در جلسات دوستان و محافل انس، حتماً چند جملهای مقتل قرائت کنید و پس از آن، فضائل و مدایح امیر المؤمنین (ع) نقالی کنید که نمک عالم در این است… اگر برای مشکل و پیشامد ناگواری حالت بغض و گریه داشتید، حتماً آن […]