خطر مقامات
آن کسانی که از طیّ الاَرض و اسم اعظمشان در این دنیا بی‌جهت استفاده می‌کنند، عملکردشان را نیز در همین دنیا می‌بینند و از مقامات معنوی و اخروی محروم می‌مانند! اگر خداوند مکاشفه داد و نداد، لحظه‌ای نباید توجّه سالک از آن سو (خداوند) متوجّه جای دیگری شود. منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص 181
نکته‌های سلوکی
بزرگ‌ترین ریاضت در سیر و سلوک آن است که از شکم خودت بزنی و به دیگران بخورانی… نشست و برخاست زیاده با خلق، باعث کدورت می‌شود. انسان با هر کسی که بنشیند، خواسته و ناخواسته، نقشی از او در آینه‌ی دلش حک می‌شود، که قلب او را تاریک یا روشن می‌کند. پس بهتر است که […]
از جانب او
زمانی ریاضت قشنگ است که او به تو بچشاند. اگر او به تو گرسنگی یا سختی داد، آن وقت است که ریاضت کشیدن و صبر کردن بر آن، شیرین می‌شود؛ و به همان اندازه، اثربخش است. منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص 180
سالم‌ترین روش
روشی که از همه سالم‌تر است، آن مسلکی است که از فیضیه و از سینه‌ی علمای با اخلاص و صادق بیرون می‌آید. یک مرحله از راه رسیدن به خداوند، «رساله» است. از این مرحله که مطمئن شوی، خودشان دستت را می‌گیرند. منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص 180
تنها سختی راه
سختی راه تنها در این است که خودت را در میانه می‌بینی. اگر خودمان را کنار بگذاریم، آن زمان است که او شخصاً ما را می‌برد و سلوک، آسان می‌شود. منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص 180
مراحل توبه
توبه زمانی مقبول می‌افتد و می‌توان گفت توبه‌ی حقیقی است، که مراحل آن پشت سر گذاشته شود. مرحله‌ی اوّل، توبه‌ی از کفر است که عمومیت دارد و مقدّمه‌ی کار است. مرحله‌ی دوم، توبه از گناه و معصیت است که پس از ایمان قطع می‌شود. مرحله‌ی سوم، توبه از خیال گناه است که کارها تازه از […]
توبه‌ی نصوح
توبه کردن، از من و تو صادر نمی‌شود. اگر هم در ظاهر توبه‌ای کنیم، عاریتی است و زودگذر است. توبه‌ی حقیقی آن است که خداوند به دست خود، شخص را توبه دهد، تا توبه‌اش مقبول بیفتد. همانا توبه‌ای که او در دل مؤمنین قرار دهد آن توبه، توبه‌ی نصوح است و باقی می‌ماند. منبع: کتاب […]
خلاصی از بُت بزرگ
یک عمر به خیال خودمان مجاهده می‌کنیم و از حلال و حرام زندگی‌مان می‌زنیم؛ امّا آخر الامر هر جا که می‌نشینیم، می‌گوییم که: من این کار را کردم، من این صفت را کُشتم، من این عمل بد را کنار گذاشتم! چهل سال همه‌ی بت‌ها را می‌شکنیم، امّا غافلیم از این‌که عاقبت، تبر را بر دوش […]
خیلی هم سخت نیست
رفقا، تزکیه‌ی نفس خیلی هم سخت نیست؛ ولی چون ما با دستان خودمان نفس را بزرگ کرده‌ایم، به نظرمان سخت می‌آید. منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص 178
ضرورت جنگ با دیو نفس
دیوِ نفس، سال‌ها است که در خانه‌ی دل، حاکمیّت دارد؛ سلطان مطلق شده و پادشاهی می‌کند. هر زمان که قصد کنی با او بجنگی، علیه تو لشکرکشی کرده و خون‌ریزی به پا می‌کند! او به جنگ تو می‌آید با معصیت، پس او را بکُش با مخالفت. منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص 178
حجاب نَفْس
بین بشر فانی و خداوند، هیچ فاصله‌ای وجود ندارد، الّا حجاب نفس، هرگاه بتوانیم آن را کنار بزنیم، به خود خدا واصل خواهیم شد. منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص 177
رفتار با زن و فرزند
مراقب باشید تا در منزل، توهین یا بی‌ادبی از شما صادر نشود! زیرا زن و فرزند، در برابر شما قدرت مقاومت ندارند؛ لذا چون نیروی مردی شما به آنان غلبه دارد، بسیار دلشکسته و غمگین می‌شوند. منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص 177
هشدار
اگر در شبانه‌روز به خیر مسلمین از خانه بیرون آمدید، که طُوبى لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآبٍ؛ امّا اگر صبح تا شب در فکر آن بودیم که چگونه خلق خدا را سرکیسه کنیم، آن زمان است که به جای جلوه‌ی مولایی، جلوه‌ای حیوانی در ما پدیدار می‌شود. منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص 177
عواقب وخیم ظلم
اولیای خدا و بزرگان، برزخ بسیاری از مؤمنین و انسان‌های وارسته را دیده‌اند که بعد از مرگشان بار سنگینی را تحمّل می‌کنند! با آن‌که همگی اهل خیر و ایمان بودند؛ ولی به خاطر کوتاهی و ظلمی که به خانواده و فرزندان خود روا می‌داشتند، آن طرف پایشان گیر است. منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص 177