ماه صيام ماه خداوند ذوالعطاست
ماه وفور فيض و كرامات كبرياست
ماه صعود روح به اوج فضيلت است
ماه نزول مائده ي رحمت خداست
ماه قعود و ماه قيام و مه نماز
ماه سجود و ماه سلام و مه دعاست
ماه پناه خواستن از هول رستخيز
بردر گه كريم خطا پوش ذوالعطاست
ماه نجات و مغفرت و بخشش است وجود
ماه شكستن صنم سركش هواست
ماه گذشتن از هوس و رستن از خودي
ماه انابه از گنه و ماه التجاست
آيد به گوش دمبدم اين مژده از سروش
آن را كه دل به حضرت معبود آشناست
شهر الله است اين مه و اعمال را جزا
در پيشگاه حق ز شهور دگر جداست
ماه صيام، ماه بزرگ ضيافت است
گسترده خوان بخشش رحمان به هر كجاست
اين ماه، ماه جوشش فيض است و اين سخن
نص كلام خالق غفار ذوالعلاست
هست از هزار ماه فزون قدر او و قدر
قدرش ز قدر اوست كه پر قدر و پر بهاست
ماه نزول مصحف و روح و فرشتگان
ماه خدا و ماه علي ماه مجتبا ست
در نيمه ي مبارك اين ماه پر شكوه
در جلوه روي ماه حسن سبط مصطفي ست
ماه حسن وليّ خداوند ذوالمنن
ماه تجلّي گهر بحر «انّما» ست
ماه شكفتن گل گلزار احمدي است
ماه رسيدن ثمر نخل«هل اتي» ست
ميلاد سبط اكبر و نوباوه ي بتول
زينت فزاي اين مه پر رونق و صفاست
در بيت وحي ،عصمت كبراي سرمدي
خندان چو گل به چهره ي خندان مرتضا ست
چون طلعت حسن گل رخسار بوالحسن
گلنار و لاله گون و دل افروز و جانفزاست
در آستان مهدي زهرا به تهنيت
شور و نشاط و غلغله از هر طرف بپاست
عيد تولد حسن و ماه مغفرت
بخشد اگر خدا گنه عاصيان رواست
روز ولادت حسن و عيد مسلمين
گر سر به خط پير جماران دهي سزاست
يا رب به حق يوسف زهرا كه لطف او
همواره يار رهبر وپير و مراد ماست
بر ما ببخش جرم و خطاي گذشته را
توفيق ده بدانچه تو را موجب رضاست
«مرداني»از تو مي طلبد حسن عاقبت
چون خوشه چين خرمن اولاد مصطفي است
شاعر: محمدعلی مردانی