پیرامون این موضوع دست کم، دو دسته روایات وجود دارد که در ظاهر با هم اختلاف دارند.
1 – روایات دسته اوّل بیشتر از منابع اهل سنت نقل شده است،
[1] و بر اساس آن مدّت حکومت حضرت متفاوت (بیست، سی و چهل سال) گزارش شده است.
الف. حذیفه نقل می‌کند، پیامبر(ص) فرمود: مهدی از فرزندان من؛ صورتش مانند ستاره درخشان؛ رنگش عربی؛ بدنی مانند بدن‌‌های بنی اسرائیل دارد؛ زمین را پر از عدل و داد می‌‌کند چنان‌‌که پر از ظلم و جور بوده است، تمام اهل زمین و آسمانیان و حتی پرندگان آسمان از حکومتش خشنود هستند؛ آن حضرت مدّت بیست سال حکومت می‌کند.
[2]  
ب. پیامبر (ص) فرمود: مهدی (عج) سی یا چهل سال حکومت می‌کند.
[3]

2 – دسته دوم فقط از منابع شیعی نقل شده است و بر اساس آن مدّت حکومت حضرت هفت (هفتاد) سال گزارش کرده‌‌اند.
الف. امام صادق(ع) فرمود: قائم آل محمد(ص) هفت سال حکومت مى‌‏کند و براى او مدت شبانه‌‌روز طولانى مى‌‏شود، آن‌‌چنان‌که یک سال از مدّت حکومتش معادل ده سال از سال‌‌هاى شما است و در واقع معادل هفتاد سال از سال‌‌هاى شما حکومت مى‌‏کند.
[4]
ب. امام باقر(ع) ضمن حدیث مفصلى فرموده است: چون قائم آل محمد قیام کند به کوفه مى‌‏رود … و هفت سال فرمانروایى او طول مى‌‏کشد که هر سال آن معادل ده سال است.
[5]
برای آگاهی بیشتر: 
ویژگی هاى جامعه‏ى بعد از ظهور حضرت مهدى (عج)، ۱۲۷

 

منبع: اسلام کوئست


[1]. آنچه در منابع شیعی آمده از منابع اهل سنت گزارش شده است.

[2]. مقدسی شافعی، یوسف بن یحیی، عقد الدرر فی أخبار المنتظر، ص ۱۰۰، مکتبة المنار، اردن، چاپ دوم، ۱۴۱۰ق،  «المهدى رجل من ولدى وجهه کالکوکب الدرى، اللون لون عربى، و الجسم جسم إسرائیلى، یملأ الأرض عدلا کما ملئت جورا، یرضى بخلافته أهل السماء و أهل الأرض و الطیر فى الجو، یملک عشرین سنة».

[3]. متقی هندی، علی بن حسان، کنز العمال، ج 14، 591، مؤسسة الرسالة، بیروت، چاپ پنجم، ۱۴۰۱ق، «یلی المهدی أمر الناس ثلاثین سنة أو أربعین سنة».

[4]. فتال نیشابوری، روضة الواعظین و بصیرة المتعظین، ج ‏2، ص 264، انتشارات رضى‏، قم‏، چاپ اول،‏ «قَالَ الصَّادِقُ (ع) یَمْلِکُ الْقَائِمُ سَبْعَ سِنِینَ تَطُولُ لَهُ الْأَیَّامُ وَ اللَّیَالِی حَتَّى یَکُونَ السَّنَةُ مِنْ سِنِیهِ مِقْدَارَ عَشْرِ سِنِینَ مِنْ سِنِیکُمْ فَیَکُونُ سِنُو مُلْکِهِ سَبْعِینَ سَنَةً مِنْ سِنِیکُمْ هَذِه‏».

[5]. همان، «قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ (ع) فِی حَدِیثٍ طَوِیلٍ إِذَا قَامَ الْقَائِمُ سَارَ إِلَى الْکُوفَةِ … فَیَمْکُثُ عَلَى ذَلِکَ سَبْعَ سِنِینَ مِقْدَارُ کُلِّ سَنَةٍ عشرین سنة [عَشْرُ سِنِینَ‏] مِنْ سِنِیکُمْ هَذِه»‏.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *