انسان عارف و کامل که روزِ حقیقت او از شبِ دیجور طبیعتْ بیرون آمده، و به کمال انسانیّتْ قیامتِ وی قیام کرده، همه گاه بشنود: لِمَنِ الْمُلْكُ الْيَوْمَ [«امروز پادشاهی و سلطنت از کیست؟»] و همه دم جواب دهد: لِلَّهِ الْواحِدِ الْقَهَّارِ [«از آنِ خداوند واحد قهّار»]
منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص 70