شش آیهی اوّل سورهی حدید: (سَبَّحَ لِلَّهِ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ… تا عَليمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ) و چهار آیهی آخر سورهی حشر: (لَوْ أَنْزَلْنا هذَا الْقُرْآنَ… تا وَ هُوَ الْعَزيزُ الْحَكيمُ) برای قضاء حوائج مؤثّر است.
منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص 19
