در مقام پاسخ باید گفت که امام حسين علیه‌السلام به دليل دارا بودن مقام امامت از ولايت گستردهاي برخوردار بود، ولي از اين مقام براي نفع شخصي استفاده نميكرد و روشي كه مورد رضاي خدا بود را برميگزيد. زیرا
اولاً: يزيد در پي آن بود كه از امام حسين علیه‌السلام براي استحكام خلافت خود بيعت بگيرد و بيعت امام حسين علیه‌السلام با يزيد مستلزم نابودي اسلام بود. امام حسين علیه‌السلام با يزيد بيعت نكرد و خود را فداي اسلام كرد و با شهادت خويش، بقا و پيشرفت اسلام را تضمين كرد.
ثانیاً: وظيفه امام و پيامبر عليهماالسلام هدايت بشر است . در مواجهه با ناملايمات و رفتار نابجاي مردم عكس العمل و اعمال غيرعادي انجام نمي دهند. گرچه داراي قدرت اعجاز وكرامت هستند .
لذا هدف امام حسين علیه‌السلام، تجديد حيات مجدد اسلام و هدايت همان مردمي بود كه در كربلا به جنگ علیه ایشان آمده بودند. واگر امام حسين عليه السلام _ ولو توسط قدرت غيبي و اعجاز _ برآنها پيروز می شد، دیگر قیام ایشان ثمری نداشت.
ثالثاً: نظام حاكم برجهان به امر الهي بر مبناي اختيار و آزمايش است ومردم مخير بودند كه از امام عليه السلام اطاعت كنند تا رستگار شوند ومي توانستند اطاعت نكنند واو را شهيد كنند؛ كمااينكه اين حادثه در انبياء سابق هم اتفاق افتاد؛ مثل يحيي پيامبر با آنها رفتار غير عادي نكرد .