در اینجا خانواده باید به صورت منطقی پاسخ فرزندشان را بدهند؛ چراکه یکی از ویژگی های بچّه ها در این سن، منطقی و استدلالی شدن آنها است.
پدر و مادر باید طوری پاسخ نوجوان را بدهند که او نتواند از حرف آنها ایراد بگیرد؛ به عنوان مثال آنها با مهربانی به فرزندشان بگویند: من خیلی دوست دارم که شما رانندگی کنی؛ ولی یک مانع در این جا وجود دارد و آن هم این است که سن شما قانونی نیست؛ لذا این تخلّف است و من نمی توانم از قانون تخلّف کنم. ممکن است نوجوان بگوید: بچه های دیگر این کار را می کنند! در اینجا والدین باید قاطعانه بگویند که آن ها اشتباه می کنند.