وقتی به آن شاعر گفتند چرا در مدح علی بن موسی الرّضا شعر نمی‌گویی؟ تازه سنّی بود گفت: به من می‌گویند تو اشعر النّاس هستی، تو که شاعرترین مردم هستی «فَعَلَامَ تَرَكْتَ مَدْحَ ابْنِ مُوسَى»[1] چرا پسر موسی بن جعفر، علی بن موسی الرّضا را مدح نمی‌کنی؟ «وَ الْخِصَالَ الَّتِي تَجَمَّعْنَ فِيه» و آن ویژگی‌های عظیمی که در او است. چرا نمی‌گویی؟ چرا ساکت هستی؟ تو که شاعر هستی؟! شاه را مدح می‌کنی و پول می‌گیری چرا مدح علی بن موسی الرّضا را نمی‌گویی؟ گفتم: «قُلْتُ لَا أَهْتَدِي لِمَدْحِ إِمَامٍ» در مدح امامی که «كَانَ جِبْرِيلُ خَادِماً لِأَبِيه» جبرئیل نوکر پدر او است من چه بگویم؟
[1]– إعلام الورى بأعلام الهدى، ص 329.