در اهمیّت رنگ ها همین بس که در قرآن به مسئله ی رنگ ها به طور مستقیم و غیر مستقیم اشاره شده است؛ مانند آنجا که می فرماید:“إِنَّها بَقَرَةٌ صَفْراءُ فاقِعٌ لَوْنُها تَسُرُّ النَّاظِرين“[1]. وقتی به قوم بنی اسراییل خطاب می رسد که یک گاو بکشید، آنها می گویند که رنگ این گاو باید چه رنگی باشد؟ خداوند هم می فرماید: یک گاو زرد رنگ باشد که ” تَسُرُّ النَّاظِرين” یعنی بیننده را وجد بیاورد.
ما از همین جا رنگ ها را به دو دسته تقسیم می کنند:
الف: رنگ های گرم
رنگ هایی مانند زرد، قرمز و نارنجی گرم هستند و خاصیّت آنها این است که به مخاطب شور و هیجان می دهد.
ب: رنگ های سرد
رنگ هایی مانند سبز، آبی و بنفش سرد هستند و به مخاطب آرامش می دهند؛ به عنوان مثال رنگ سبز آرامش دوچندانی را برای مخاطب به همراه دارد یا رنگ آبی نماد آرامش همراه با تفکّر است؛ همچنین رنگ بنفش نماد آرامش همراه با نا امیدی است.
پی نوشت
[1]_ بقره؛69_گاوزردزرّينىباشدكهبينندگانرافرحبخشد.